маод

Ҷавонӣ, беҳтарин ва ҳассостарин давраи умри ҳар мавҷуде, ба хусус инсон ба ҳисоб меояд. Дар ҳамин давра аст, ки инсон метавонад сарнавишти худро рақам бизанад ва уфуқи ояндаи худро рӯшан ва дурахшон ва ё онро тираву тор созад. Қолаби…

Дар ривояте аз Имом Ризо(р) нақл шудааст, ки фармуд: “Фасли баҳор, руҳи замонҳост”. Баҳор ёдовари сар баровардани гиёҳони зинда аз даруни хок аст. Хокҳо канор зада мешаванд ва ончӣ моҳҳо пеш, зери хок пинҳон шуда буд, ҳоло ба шакли дигаре…

Чораи афсурдагӣ Агар гуфтаанд: «Шинохти дард, ниме аз дармон аст», дуруст аст. Ва агар бигӯем: шинохти решаҳо ниме аз чораҳост низ беҳуда нагуфтаем. Ҳарчанд бо шинохте, ки аз «решаҳо» ба даст омад, худ ба худ, роҳи ҳал ва дармон ҳам…