хато

Барои эҳтиром ба ҳамсар, ба худатон эҳтиром бигузоред Вақет шахсе худаш барои худаш эҳтиром қоил нест, набояд интизор дошта бошад, ки дигарон ба ӯ эҳтиром бигузоранд. Ин қазия дар робита бо дӯстдоштан ҳам сидқ мекунад. Монанди касе,…

Ду чиз аст ки бештар одами хафа шударо ором мекунад: аввал инки ӯ бенад шумо хатогии худро фаҳмидаед ва ӯро барҳақ медонед. Дуввум инки ҳис кунад шумо пушаймони ҳақиқӣ ҳастед, ва мехоҳед хатогии анҷомшударо ҷуброн кунед, ҳатто агар ҳам…

Як роҳи хуб барои ҳалли мушкилот ин аст, ки одам худашро ба ҷойи дигари монад. Агар мо як лаҳза худамонро бо ҳамаи хостаамон, ба ҷойи дигарӣ моним ва ҳамонтавр рафтор кунем ки дӯст дорем бо мо рафтор шавад, хеле аз мушкилот ҳал мешавад. Дар…

Нақши зану мард дар оромиши хона - қисмати севвум Нодида гирифтан хатоҳо ва лағзишҳои якдигар Ба ҷуз онон, ки баргузидагон Худованд будаанд, хато кардан барои дигарон, амре дур аз интизор нест. Зан ва мард дар зиндагии муштараки хеш…

Модар ва падар будан ба маънои дур аз айб будан нест. Аз замони таваллуди кӯдак, волидайн талош мекунанд фарзанди бо тарбият ба воя бирасонанд аммо гоҳе ин иттифоқ намеафтад. Далели он равишҳои тарбиятии нодурусте аст, ки надониста дар…