1.Имом Алӣ (а): Ҳар ки ҳимматаш баланд бошад, арҷаш афзун мешавад.
2.Имом Алӣ (а): Ҳаргоҳ чизе талаб мекунӣ, баландҳиммат бош.
3.Имом Алӣ (а): Ҳар ки чашми андешаашро боз кунад, ба ниҳояти орзуҳояш мерасад.
4.Имом Алӣ (а): Ҳеҷ чиз одамиро монанди ҳиммати баланд баландмартаба намегардонад ва ҳеҷ чиз ўро монанди шаҳват хор намесозад.
5.Имом Алӣ (а): Ҳар ки пиллаҳои ҳимматро бипаймояд, умматҳо ўро гиромӣ медоранд.
6.Имом Содиқ (а): Се чиз одамиро аз дастёбӣ ба бузургӣ бозмедорад: пастҳимматӣ, камчорагӣ ва сустии раъй.