Чаро ҷавонон зуд асабонӣ мешаванд?
Ҳамаи мо медонем, ки ҳар инсоне барои доштани зиндагии бенороҳативу ғам ниёзманди баъзе шароитҳое аст, ки дар сурати набуди онҳо ҳолати руҳии шахс тағйир мекунад.
Дар тамоми ҷомеъаҳо чеҳраи ҷавонон ғамгин ба назар мерасад ва лабханди воқеӣ аз руи лабҳо бардошта шуда аст, ки аз иллатҳои аслии он метавон ба тафовутҳои рафторӣ миёни инсонҳо ва набуди тағзия(хуроки)и саҳеҳу солим ишора кард .
Баррасиҳо нишон медиҳад афрод бояд дустоне дар гуруҳҳои ҳамсину соли худ дошта бошанд, то битавонад ба роҳатӣ бо онҳо дарди дил кунанд ва фосилаи синии дустон бо ҳам набояд бештар аз 2 сол бошад зеро сабаби фосила гирифтан ва дарки нашудан тавассути якдигар мешавад .
Ҷавонон ҳамвора бояд варзиш кунанд ва тағзияи саҳиҳ ва солим дошта бошанд ва лабханд руи лаб дошта бошанд дар ғайри ин сурат дучори осебҳои рафторӣ ва танишҳои руҳӣ мешаванд.
Оморҳо ҳамчунин нишон медиҳад ки аз байни ҳар чанд ҷавон ва навҷавон дар фосилаи синнии 18 то 23 сол як нафар аз онҳо аз зиндагии худ ризояти кофӣ надорад ва бо мушкилоти асабии зиёде дасту панҷа нарм мекунад.