хушбахт

Табиитарин шакли хонавода ин аст, ки ҳеҷ омиле ҷуз марг наметавонад пайванди заношуиро аз байни бибарад ва миёни зану шавҳар ҷудоӣ биафканад. Кӯшиши ислоҳгарони ҷомеа ба вижа паёмбарони Худо ҳамвора бар ин буда, ки хонавода низоми…

Хонавода, ниҳоди муқаддаст аст, ки ҳастаи аввалияи он аз пайванди издивоҷи зану мард, шакл мегирад. Ин ду мавҷуд ҳар кадом бо сиришт ва вижагиҳои мунҳасир ба фардашон, тарҳи нав дар меандозад то дар канори якдигар, роҳи ҳаёти хешро ба гунае…

Хушбахтӣ иборат аст аз оромиш, эҳсоси саодат ва амният. Аммо исроф дар ҷашну зиёдаравӣ ва ҷаҳизияи зиёд, ба танҳои касеро хушбахт намекунад. Аммо бо побандии ба равиши шариати Ислом инсонро қатъан хушбахт ва саодатманд мекунад.…

Аз хушбахтӣ пурсиданд: Куҷо зиндагӣ мекунӣ? Посух дод: Дар қалби инсонҳое, ки ба қазову қадари илоҳӣ розию хушнуданд. Хушбахтӣ дақиқан ҳамон мафҳумест, ки мо дар зиндагӣ дар паи он мегардем ва хостаи аслиамон ин аст, ки ба он бирасем.…