3/1. Ҳамсар додани фарзандон
- 18. Паёмбари Худо (с): Аз ҳуқуқи фарзанд бар падараш ин се чиз аст: номи некў бар ў биниҳад, ба ў савод биёмўзад ва ҳангоме ки ба балоғат расад, ўро ҳамсар бидиҳад.
19.Паёмбари Худо (с): Ҳаққи фарзанд бар падараш ин аст, ки… агар духтар бошад, модари ўро гиромӣ бидорад… ва ҳарчӣ зудтар ўро ба хонаи шавҳараш бифиристад.
- 20. Паёмбари Худо (с): Ҳар кас фарзандаш ба синни издивоҷ бирасаду тавони издивоҷ додани ўро дошта бошад, вале ин корро накунад ва аз фарзандаш лағзише сар занад, гуноҳаш бар гардани ўст.
- 21. Паёмбари Худо (с): Дар Таврот навишта шудааст: «Ҳар кас духтараш ба дувоздаҳсолагӣ бирасаду ба шавҳар надиҳад ва ў гуноҳе муртакиб шавад, гуноҳаш бар гардани ўст».
- 22. Паёмбари Худо (с): Ҳар кас духтареро ҳамсар диҳад, дар рўзи қиёмат, Худованд тоҷи шоҳӣ бар сари ў мениҳад.
23.Наср-ур-дур: Аз Паёмбари Худо (с) ривоят шудааст, ки фармуд: Писарону духтаронатонро ҳамсар диҳед.
Гуфтанд: Эй Паёмбари Худо! Писаронамонро ҳамсар медиҳем, аммо духтаронамонро чӣ гуна?!
Фармуд: Ононро бо тиллою нуқра биороед, ҷомаи некў бар тани онҳо бипўшонед ва ҷаҳизияи хуб ба онҳо бидиҳед, то хостгор пайдо кунанд.