Роҳкори дур шудан аз фазои маҷозӣ
Чӣ роҳи ҳалле барои масъалаи кам кардани рағбат ба фазои маҷозӣ вуҷуд дорад ва чигуна метавон бо алоқаманд кардани фарзандон ба ҳузур дар меҳмониҳо фарҳанг ва арзишҳоро ба онҳо мунтақил карда ва онҳоро ба ҳузур дар ҷамъи ва дӯр шудан аз фазои маҷозӣ дар меҳмониҳо ташвеқ кард? равоншиносон мегӯянд: “Нахуст онки бояд дар рафту омад барои фарзандон як фарояндеро қоил шавем. Яъне инки агар мизбонони мо дар гурӯҳҳои синнии боло қарор доранд замони ҳузур дар ин меҳмониҳоро кӯтоҳ кунем. Ҳамчунин қабл аз рафтан ба меҳмонӣ бояд барномарезии муносибе анҷом диҳем то бачаҳо бидонанд дар муддатзамоне, ки дар онҷо ҳузур хоҳем дошт чӣ корҳое анҷом хоҳад гирифт.
Омӯзиши истифодаи саҳеҳ аз технологӣ монанди телефони ҳамроҳ ё компиютери дастӣ нуктаи бисёр муҳимме аст, ки хонаводаҳо бояд ба он таваҷҷуҳи ҷиддӣ дошта бошанд. Дар бархе аз кишварҳои пешрафта истифода аз ин васоил ва саргарм шудан ба онҳо навъе тавҳин ба меҳмон ё мизбон маҳсуб мешавад ва волидайн бояд бо як мудирияти саҳеҳ танҳо иҷозаи посух ба телефонҳои заруриро ба фарзандон бидиҳанд ва ба онҳо таъкид кунанд корҳое, ки барои анҷоми он ниёз ба интернит доранд ё бозиҳои компютериро қабл аз рафтан ба меҳмонӣ анҷом бидиҳанд. Маҷмӯаи инҳо кумак мекунад, ки фарзандон барои ҳамроҳии волидайн дар меҳмониҳо роғиб бошанд ва аз ин тариқ ҳинҷорҳои фарҳангӣ ва арзишҳо ба таври ғайри мустақим мунтақил мешаванд. Ҳамчунин ба ҷои матраҳ кардани мавзӯъҳое дар бораи фарзандонамон ва саволҳои азобовар аз ӯ дар меҳмониҳо метавонем бо ҳамроҳ кардани ӯ дар фаъолияти мавриди алоқааш дар меҳмонӣ (ба таври мисол тамошои мусобиқаи футбол) ҳисси ҳамроҳӣ ва ҳамдилиро ба ӯ омӯзиш диҳем.
Бояд аз ҳамон даврони хурдсолӣ ба фарзандон биёмӯзем рафтан ба хонаи падар, модарбузург ва дилҷӯӣ аз солмндони ақвоми як рафтори муҳаббатомез, ахлоқӣ ва инсонӣ аст ва агар ин омӯзишҳо ба шакли саҳеҳ анҷом шавад ӯ дар синни навҷавонӣ барои ҳузур дар ин меҳмониҳо муқовамат намекунад. Ҳамчунин дар ин меҳмониҳо ва давраи ҷамъ шуданҳо метавонем бозиҳои суннатиро, ки ин рӯзҳо ба фаромӯшӣ сипурда шудаанд анҷом дода ва ба фарзандонамон нишон диҳем, ки бидуни технологӣ ё бозиҳои интернитӣ метавон шод буд ва бо ин бозиҳо саргарм шуд. Бо ин бозиҳо метавон фарҳанг, суннати бумӣ ва қадимиро омӯзиш дод. Фарзандон бояд ин воқеиятро ёд бигиранд, ки мо бояд савор бар технологӣ бошем ва набояд иҷоза бидиҳем, ки технологӣ савори бар мо бошад. Технологӣ дар ҷомеашиносии иртиботот сақф дорад яъне ин, ки бояд аз он ба мавқеъ ва дар шароити муносиб ва дар беҳтарин шакли мумкин истифода кунем.