Синни намоз ва ибодати кӯдакон

Аз чӣ синне кӯдаконамонро ба ибодат ва намоз тарғиб кунем?

Дар китоби шарифи “Макорим-ул-ахлоқ” ривояте аз Паёмбари Акрам(с) дар ин мавзӯъ ворид шудааст, ки мефармоянд: “Ба кӯдакони худ дар ҳафтсолагӣ амр кунед, намоз бихонанд!”

Пешвоёни дин таъкид доштаанд, ки кӯдаконро аз синини худрсолӣ ба намоз ва ибодат одат диҳем. Имом Боқри(а) фармуд: “Дар шашсолагӣ рӯкӯъ ва саҷдаи саҳеҳро ба фарзандатон биомӯзед ва дар ҳафтсолагӣ ба ӯ бигӯед, дасту рӯятро бишӯй ва намоз бихон”. (Макорим-ул-ахлоқ).

Тавре ки мебинем, дар ривоёти исломӣ омӯзиши намоз барои кӯдакон байни шаш-ҳафтсолагӣ тавсия шудааст. Дар китоби Васоил ривояте ба ин мазмун омадааст, ки Муовия ибни Ваҳб аз ҳазрати Имом Содиқ(а) пурсид: “Дар чӣ синне кӯдак ба намоз водор мешавад?

Иом посух дод: Байни шаш ва ҳафтсолагӣ”.

Пойгоҳи интернетии “Хонаводаи намуна”