Наҳваи бархурд бо навҷавонон сигорӣ

Наҳваи бархурд бо навҷавонон сигорӣ

1-  Бояд худатонро контрол кунед, ба навҷавони сигориатон аксуламали шадид нишон надиҳед.

2- Амру наҳии шумо ба таври мустақим бефоида аст. Мутаваҷҷеҳ кардани навҷавонатон дар мавриди иштибоҳоташ равиши хоссе дорад.

3- Муҳаббататонро нисбат ба ӯ зинда нигаҳ доред ва ба фарзандатон ишқ биварзед

4- Робитаатонро бо фарзандатон тақвият кунед.

5- Бо ӯ дар мавриди сигор кашидан сӯҳбат кунед (манзур аз сӯҳбат насиҳат, сарзаниш ё тамасхур нест балки ин аст, ки бинишинед ва бо меҳрубонӣ ба ӯ бигӯед, ки аз ин вазъ нороҳат ҳастед ва дилатон мехоҳад дарбораи он каме бо ҳам сӯҳбат кунед. Саъй кунед бештар ба ӯ гӯш кунед ва далоилашро бишнавед. Мунсиф бошед, ӯро қазоват накунед ва дар ҳангоми сӯҳбатҳо ҳимоятатонро ба ӯ нишон бидиҳед.)

6-  Фарзандатонро дар заминаҳое, ки воқеан истеъдод ва алоқа дорад ворид кунед

7- Мактаб ва муаллимин манбаи муҳимме барои кумак ба шумо ҳастанд, ба мактаби фарзандатон биравед ва аз онҳо кумак бихоҳед.

8- Бибинед навҷавонатон бо чӣ касе робитаи самимитаре дорад аз фарди мавриди назар низ барои сӯҳбат бо навҷавонатон кумак бигиред.

9- Бо навҷавон ба мусофират ва тафреҳ (бошгоҳ, парк, пиёдаравӣ ва ғ..) биравед.

10- Саъй кунед бо мувофиқати навҷавонатон ҷаласаи ҳафтагӣ бигузоред. Дар ҷаласа хостаҳо ва интизороти худро аз навҷавонатон бинависед, аз навҷавонатон низ бихоҳед хостаҳои худашро аз шумо бинависад.

11- Агар навҷавонатон беш аз андоза носозгор аст ва бо риояти ин маворид натавонистед бо ӯ робита барқарор кунед. Ҳатман ба мушовир ё равоншиноси мавриди эътимод муроҷиа кунед то бо тавзеҳи ҷузъиёти бештари шумо, коршинос роҳнимоиятон кунад.

Роҳҳои ҷилавгирӣ аз сигорӣ шудани навҷавонон

На гуфтанро омӯзиш диҳед

Фарзанди шумо бояд маҳоратҳои зиндагӣ ва ба вежа маҳорати на гуфтанро ёд бигирад. Ӯ бояд битавонад бо дархостҳои нобаҷои дигарон муқобила кунад ва дар баробари хостаҳои онҳо барои масрафи сигор ё дигар маводи осебзо на бигӯяд. Агар битавонед эътимод ба нафси фарзандтонро тақвият кунед, қатъо нигаронитон дар ин маврид камтар хоҳад шуд.

Фарзандонамонро нисбат ба сигор дилзада кунем

Дар ин син, гоҳ гуфтугӯ бо волидайн душвор аст (навҷавон дар ин син волидайнашро мазҳари қудрат ва иқтидор мебинад ва мехоҳад аз ин  иқтидор раҳоӣ ёбад). Шахсияти онон ҳамонанди баданашон комилан шакл мегирад. Истидлоли илмӣ ва ақлонӣ бозтоби камтаре дорад, эҳтимоли ибтило ба саратон комилан баид ба назар мерасад ва сигор кашидан марбут ба меҳмониҳо ва ҷашнҳо ва замоне, ки барои рафъи хастагӣ дар канори дӯстонашон ҳастанд, мешавад.

Аз инру беҳтар аст далоиле, ки ӯро ба сигор кашидан вомедорад таҳлил кунед ва ӯро бар он доред аз худ бипурсад, ки оё воқеан ба сигор кашидан ниёз дорад? Дар сине, ки ӯ ба думболи маделҳои ҷадиди ҳувият мегардад бояд аз истидлолҳои равоншинохтӣ баҳра гиред ва «сигор» ро аз чашми ӯ биандозед.

• Сигор ба маънои озодӣ нест балки бадтарин навъи вобастагиҳост. Сигориҳо ба бандҳое, ки сигор ба даври онҳо печидааст ифтихор намекунанд.
• Сигор кашидан масири зарурӣ ба давраи бузургсолӣ нест: пука задан ба сигор чизе шабеҳ ба макидани ангушти шаст аст, ки лаззати даҳонӣ ба ҳамроҳ дорад.
• Сигор кашидан харҷи зиёде ба ҳамроҳ дорад: бо таваҷҷуҳ ба миқдор пуле, ки дарёфт мекунанд, хариди пакетҳои сигор метавонад миқдори қобили таваҷҷуҳе аз пулашонро масраф кунад ва хариди китоб, либос ва чизҳои зарурии дигарро кам кунад.
• Сигор кашидан василае барои ҷазаба ва иғвогарӣ нест: бӯи боқимондаи сигор рӯи либос ё бадан, дандонҳои зард ва нафаси фарди сигорӣ ҳақиқатан нишонгари ҷазаба нест.
• Таъсири сигор рӯйи фаолиятҳои варзишӣ (тангии нафас) ҳамчунин метавонад истидлоли муҳимме бошад.

Ӯро вориди дунёи бузургсолон бикунед

Ба навҷавонатон фурсати изҳори назар бидиҳед ва дар мавриди корҳои гуногун бо ӯ машварат кунед то ҳамроҳ бо эҳтиром ба шахсият ва ҳифзи истиқлоли ӯ, ҳисси масъулиятпазирӣ ва эътимод ба нафсашро ҳам тақвият карда бошед. Машварат бо навҷавонон онҳоро ба дунёи бузургсолон ворид мекунад ва аз тарафи дигар бо бархурди андешаҳои навҷавон ва волидайн, кам-кам нигариши саҳеҳтаре дар ҳар ду тараф эҷод мешавад ва ба ҷойи ҳали танишзои мушкилот, назарҳо дар ҷараёни гуфтугӯ ба ҳам наздиктар мешаванд.

Аворизи сигор кашиданро бигӯед

Ба навҷавони худ ёдоварӣ кунед, ки сигор кашидан сарчашмаи кӯҳе аз мушкилот аст. Шумо бо сигор кашидан боиси танаффуси бади худ мешавед ва имкон дора ба бемориҳои танаффусӣ мубтало бишавед. Сигор кашидан боиси чину чурук дар сурат ва ҳатто пирии зудрас мешавад. Сигор либос, мӯ ва баданатонро бадбу ва дандонҳоятонро зард мекунад. Ҳатто омили сурфаҳои зиёд буда ва ҳамчунин энергияи камтаре барои варзиш кардан ва дигар фаъолиятҳои саргармкунанда дар бадани шумо боқӣ мегузорад.