Роҳҳои коҳиши вазн бо рӯза гирифтан
Моҳи Рамазон як фурсати тиллоӣ барои ибодат аст ва дар канори он метавонед бо тағйир дар маводи ғизоии масрафӣ ба вазн матлуб ва идаоли худ бирасед, ба ҳамин хотир мавориди зерро дар моҳи Рамазон риоят кунед:
Ибтидо қабл аз моҳи Рамазон вазн худро андозагирӣ кунед.
Дар ваъдаҳои ифтор ва саҳар ба мизони муносиб калория масраф кунед, ба хусус аз истифода аз хӯрокиҳои пурчарб, ширин ва шӯр то ҳадди имкон худдорӣ кунед.
Саъй кунед дар фосилаи ифтор то саҳар дар чандин навбат маводи ғизоиро дар ваъдаҳои кӯчак масраф кунед, ки ҳовии миқдори кофӣ аз анвои мева ва сабзиҷоти тоза, нӯшиданиҳои камширин, лабаниёт ва хӯрокиҳои пухта, обпаз ва кабобӣ бошад, аз хурдани маводи ғизоии сурх карданӣ то ҳадди имкон худдорӣ кунед, зеро боиси чоқӣ ва ташнагӣ дар шумо мешавад.
Дар ваъдаи ифтор беҳтарин хӯрокиҳо барои афроде, ки изофаи вазн доранд маводи ғизоии ҳовии дарсади болое аз фибр ва протеин аст, ки боис мешавад бадан дар тӯли рӯз калорияи бештаре бисӯзонад бидуни онки фард дучори эҳсоси гуруснагӣ ва ташнагии зиёд шавад.
Нӯшидани миқдори зиёди моеъ дар шаб метавонад илова бар обрасонӣ ба бадан дар дафъи маводи саммӣ ҳам муассир бошад ва сабаби коҳиши вазн ва лоғарӣ дар фард шавад, коршиносон ба афроди рӯзадор, ки дучори изофаи вазн ҳастанд тавсия мекунанд аз нӯшидани моеъҳо монанди савдо, қаҳва ва чойи пурранг худдорӣ кунанд, зеро ин моеъҳо боиси ташдиди эҳсоси ташнагӣ дар онҳо мешавад.
Иқомат дар як макони хунук, ки дорои системи таҳвияи муносиб бошад метавонад ба рӯзадор кумак кунад то камтар дучори эҳсоси хастагӣ шавад, ҳамчунин пӯшидани либосҳои хунук ва роҳат метавонад боиси коҳиши таъриқи бадан ва эҳсоси ташнагӣ ва гармо шавад.
Илова бар хӯрдани маводи ғизоии солим ва моеъи фаровон дар моҳи Рамазон метавонед бо анҷоми варзишҳои сабук, пиёдаравӣ, анҷоми корҳои хона ва танзими дақиқи соати хоб ба вазни идаоли худ даст ёбед.
Анҷоми варзиши сангин дар моҳи Рамазон метавонад боиси эҳсоси хастагӣ, ташдиди ташнагӣ ва заъфи умумӣ шавад, ба ғайр аз варзишкорон, ки бояд таҳти назорати пизишки тими худ ба тамриноти омодагӣ бипардозанд.
Беҳтарин варзиш дар ин замон пиёдаравӣ, кор бо вазнаҳои сабук ва низ варзишҳои кашишӣ аст.
Дар айни ҳол коршиносон тавсия мекунанд фард билофосила пас аз поёни моҳи Рамазон режими ғизоии оддии худро шурӯъ накунад, зеро бо афзоиши сареъи вазн мувоҷеҳ мешавад.
Беҳтарин кор афзоиши оҳистаи масрафи маводи ғизоӣ ба ҳолати оддӣ аст, дар айни ҳол хӯрдани маводи ғизоии солим шомили анвои мева ва сабзиҷот, варзиш ва доштани таҳарруки баданӣ метавонад ба мондагор шудан таносуби андом кумак кунад.
Фард метавонад дар тӯли моҳи Рамазон ҳар рӯз вазни худро андозагирӣ кунад то аз раванди коҳиши вазни худ огоҳ шавад.