Донистаниҳо барои занон

Пусидагии дандон ва бордорӣ

Хонумҳо чун офтоби каме ба баданашон мерасад, ҷазби калсиюм низ дар баданашон кам аст; Вақте бача дар тӯли ҳомилагӣ устухонсозӣ мекунад, калсиюми худро ба таври табиӣ аз устухонҳо ва дандонҳои модар мегирад. Дидаем, ки бархе аз занон пас аз ҳомилагӣ дучори пусидагии дандон шудаанд. Пешниҳод мо ин аст, ки ҳамонтавр, ки ҳазрати Алӣ(а) фармуданд «офтоб аз пушт шифо ва аз рӯбарӯ беморӣ аст.» хонумҳо дар тайи рӯз чанд дақиқа бигузоранд офтоб мустақиман ба пӯсташон бихӯрад ва ғизоҳои калсиюмдор мисл ҳулу, калам, турб, пудри санҷид ва асал истифода кунанд.

Мушкили камхунӣ дар бонувон:

Дар Эрон ва ба вижа дар байни хонумҳо камхунӣ, хеле гузориш шудааст. Барои рафъи камхунӣ рандаи себ дар асал пешниҳод кардаем, ки натоиҷи олӣ додааст. Як қошуқ асал ва даҳ қошуқ себро ду то се бор ва ҳатто панҷ бор дар рӯз масраф намоед.

Даврони ҳомилагӣ ва навои дилнишини Қуърон ва таъсири ан ба ҷанин:

Баррасӣ кардем, модароне, ки дар тӯли ҳомилагӣ аз садои Қуръон истифода кардаанд, рафторҳои кӯдаконашон бисёр оромтар ва ошноиашон бо савти Қуръон комилан машҳӯд аст ва ҳатто рӯи зоймони модар ҳам асарбахшӣ дошта ва зоймон роҳаттар анҷом шудааст.