Таъсири тарс ба рӯҳияи кӯдак

Асари тарсҳои ғайри табиӣ дар кӯдакон

1. Тарси доим ва собит ба ҳар далел бар ҷисму равони кӯдак асари бисёр номатлубе ба ҷой мегузорад ва сабаби маҳрум намудани кӯдак аз зиндагии табиӣ ва шод мешавад ва дар ҷисму равони кӯдак ихтилол эҷод мекунад.
2. Тарс, фаъолиятҳои ҳуширо мухтал ва гоҳ мутаваққиф мекунад ва монеи бурузи тавоноиҳои зеҳнии кӯдакон мешавад. Тарс аз назари ҳуш таъсироти манфӣ барои кӯдакон дорад беонки кӯдак аз назари ҳушӣ мушкил дошта бошад, диққат ва тамаркузи камтаре дар ёдгирии матолиб дорад ва дучори фаромӯшӣ ва ҳавоспартӣ мешавад.
3. Тарс гоҳе сабаби афсурдагӣ, хиҷолат ва гӯшагирӣ мешавад ва кӯдаконро аз фаъолият, шодӣ ва таҳарруки лозим бозмедорад.
4. Номатлубтарин асари тарс ин аст, ки шахсияти кӯдакро нобуд мекунад ва кӯдакон дар муқобили тарсҳои шадид, вокунишҳои мутафовите монанди камруӣ ва афсурдагӣ ва пархошгарӣ аз худ нишон медиҳанд.
5. Кӯдаки тарсу ба далели надоштани иттико дар ҳеҷ коре довталаб намешавад ва бо рағбати комил корҳои худро анҷом намедиҳад зеро ӯ нируи зиёдеро сарфи муқобила бо тарс мекунад ва баъзе вақтҳо бетафовут ва танбал ва заиф ва беирода мешавад.
6. Бар асари тарс дурӯғгӯӣ низ дар кӯдак падид меояд.
7. Бештарин садамаро тарс ба аъсоби кӯдак мезанад ба тавре, ки мағз ба хубӣ фармон намедиҳад, бинобарин кӯдакон бар асари тарсҳои шадид дучори лукнати забон ё шабидрорӣ мешаванд.

Роҳҳои дармони тарси кӯдакон

Волидайн бояд ба кӯдаки худ кумак кунанд то бо тақвияти ҳисси эътимод ба нафс ва касби маҳоратҳои лозим бо тарсҳои худ муқобила кунанд ва ҳеҷ вақт бо кӯчак ва ночиз кардани он маврид, саъй накунед кӯдакатонро водор ба муқобила бо он кунед. Гуфтани «масхарабозӣ накун! ҳеҷ дев дар пушти дари утоқат пинҳон нашудааст!» мумкин аст боис шавад фарзандатон битавонад бихобад, аммо тарси ӯ аз байн нахоҳад рафт.