Далелҳои илмии беҳавсалагиро бишносед

Касолат ва беҳавсалагӣ эҳсосе аст, ки ҳамаи инсонҳо гаҳ-гоҳ дучори он мешаванд. Зиёдӣ ва теъдоди рӯзҳои беҳавсалагӣ дар баъзе инсонҳо камтар ва дар баъзе дигар бештар аст, аммо оё то ба ҳол фикр кардаед, ки чаро гоҳе бедалел беҳавсала мешавед? Оё роҳе барои аз байн бурдани беҳавсалагии худ пайдо кардаед?

Гоҳе дар хона нишастаед ва ҳавсалаи анҷоми ҳеҷ кореро надоред; Ҳатто ҳозир нестед ба пиёдаравӣ биравед ё бо яке аз дӯстони худ тамос бигиред то аз дилтанагӣ ва беҳавсалагӣ берун биёед. Баъзе вақтҳо онқадар беҳавсала мешавед, ки дӯст доред тамоми рӯзро бихобед.

Аксаран инсонҳо дар замони танҳоӣ, андӯҳ, асабоният, нигаронӣ, хоби нокофӣ, эстирес ва… Дучори беҳавсалагӣ мешаванд, аммо гоҳе ҳама чиз муносиб ба мақсад аст ва шумо намедонед чаро беҳавсала ҳастед!

  Далели беҳавсалагиҳои беиллат чист?!

Ҳақиқат ин аст, ки инсон ҳеҷгоҳ бедалел дучори касолат ва беҳолӣ намешавад. Беъзе вақтҳо шумо медонед ба далели танҳоӣ, ғам ва андӯҳ, эстирес, рӯйдоди бад ва… Беҳавсала шудаед, аммо як змон эҳсос мекунед бедалел касал шудаед дар ҳоле ки касолат ва беҳавсалагӣ гоҳе сарчашмагирифта аз делеҳои майда ва ҷузъӣ аст, ки шояд шумо онҳоро нафаҳмед; Ин далелҳо иборатанд аз:

1. Якнавохтии зеҳнӣ

Баъзе вақтҳо беҳавсалагӣ сарчашма гирифта аз хастагии зеҳн аст, ки дар асари такрор ва надоштани алоқа ба анҷоми вазифаҳое эҷод мешавад; Масалан касоне, ки барои корашон ба диққати доимӣ ниёз доранд, зиндонён ва касоне, ки дар фурудгоҳ интизор мекашанд, беҳавсалагиро таҷриба мекунанд.

2. Беалоқагӣ ва ҳаяҷон дар анҷоми корҳо

То ба ҳол шудааст, ки кореро анҷом диҳед ва дар тайи он на хастагиро эҳсос кунед ва на гузари замонро ва баъд аз анҷоми кор эҳсоси хубии ризоят ва сархушӣ дошта бошед?! Ин дақиқан ба хотири алоқа ва дилбастагии шумо нисбат ба анҷом он кор аст, ки ҳадди аксар энергиятонро сарфи он мекунед. Аз тарафи дигар анҷоми корҳои хеле содда аксаран касалкунанда ва дар муқобили корҳои бисёр сахт ҳаяҷонангез ҳастанд; Бинобарин надоштани алоқа ва шӯр ва ҳаяҷон дар анҷоми корҳо метавонад боиси беҳавсалагӣ дар шумо шавад.

3. Набуди навъҳои гуногун дар зиндагӣ

Аксаран касоне, ки ниёзи зиёде ба тозагӣ, гуногунӣ ва ҳаяҷон доранд бештар дар ҳолати беҳолӣ ва касолат қарор мегиранд. Инсонҳои беруннигар ҷузъи он даста касоне ҳастанд, ки ниёз ба ҳаракати берунӣ доранд; Ба ҳамин далел онҳо бисёр истеъдоди беҳавсалагиро доранд ва гуногунталабӣ ва рискпазирӣ роҳе барои дармони касолат дар ин инсонҳо аст.

4. Пӯшидани либоси номуносиб

Либосҳои танг ва тира метавонад таъсири фавқулодае дар хулқу хуи шумо дошта бошад. Либосҳои ранги тира ва часбон гоҳе шуморо гаранг мекунад ва боис мешавад эҳсоси касолат ва беҳавсалагӣ кунед; Бинобарин агар беҳол шудед як нигоҳе ба худатон бияндозед шояд иллаташ либосатон бошад!

5. Гӯш додан ба ахбори бад

Қарор гирифтан дар ҳолати паёмҳои манфӣ дар ахбор, телевизион ё шабакаҳои иҷтимоӣ метавонад то ҳадди зиёде бар рӯҳияи шумо таъсир бигузорад ва сатҳи шодии шуморо коҳиш диҳад. Саъй кунед то ҳадди имкон аз гӯш додан ба ахбори манфӣ худдорӣ карда ва ё зуд зеҳни худро ба ҷои дигаре бибаред.

6. Далелҳои дигар

Тируид, ихтилоли ду қутбӣ, ихтилоли изтиробӣ, сендруми пеш аз қоидагӣ, одатҳои ғизои нодуруст (хӯрдан картошкаи сурх шуда), чидмон такрори хона ва… Аз дигар иллатҳое аст, ки метавонад боиси беҳавсалагӣ шумо шавад.

 Чигуна беҳавсалгиҳоямонро дармон кунем?

Хеле аз инсонҳо ҳангоми касолат ва беҳавсалагӣ алоқа ба анҷоми ҳеҷ коре надоранд ва ин масъала боис мешавад то ғалаба ва аз байн бурдани беҳавсалагӣ каме душвор шавад, аммо хостан, тавонистан аст. Равишҳои дармони беҳавсалагӣ то ҳудуде ҳамонанди афсурдагӣ ва беҳолӣ аст, вале беҳавсалагӣ бархилофи афсурдагӣ мумкин аст бо як чизи кӯчаке, ки ҳолатонро хуб мекунад аз байн биравад, аммо дармони афсурдагӣ ниёз ба мудовимат дорад.

Равишҳои бисёре вуҷуд дорад, ки метавонед аз ҳолати касалӣ хориҷ шавед; Фақат бояд ирода кунед ва аз байни пешниҳодҳои зер корҳои мавриди ълоқаи худро анҷом диҳед:

 1-Хондани китоб

Ин як равиши олӣ барои ғалаба бар беҳавсалагӣ аст. Китобҳоеро интихоб кунед, ки аз хондани онҳо лаззат мебаред, аммо тируид, ихтилол дуқутбӣ, ихтилоли изтиробӣ, сандруми пеш аз қоидагӣ, одоти ғизои нодуруст (картошкаи сурх шуда), танзими такрори хона ва… Аз дигар далелҳое аст, ки метавонад боиси беҳавсалагӣ шумо шавад.

Китобҳои илмӣ-тахаюлӣ аксаран китобҳои муносибе барои аз байн бурадни беҳавсалагӣ нестанд. Дар иваз метавонед ба сӯроғи достонҳои таърихӣ ва ё романҳои маврид алоқаятон биравед.

 2-Наққошӣ ё рангомезӣ кардан

Таҳқиқот нишон медиҳад, ки хат-хати кардани коғаз, наққошӣ ва ё рангомезӣ сабаби таҳрики маркази ҳипукомпи мағз ва озод шудани ҳурмуни дупомин мешавад. Ҳурмун дупомин ба ҳурмуни шодӣ ва нишот маъруф аст. Ба ҳамин хотир коршиносон тавсия мекунанд дар сурти эҳсоси нороҳатӣ, эстирес, асабоният ва ё беҳавсалагӣ, наққошӣ ё рангомезӣ кунед; Ин кор илова бар коҳиши эстирес, хунрасонӣ ба мағзро афзоиш дода ва зеҳнро ба фаъолият меандозд.

 3-Шурӯъ ба навиштан кунед

Навиштан ба бероҳа кардани зеҳн кӯмак карда ва боис мешавад шумо ба ҷои фикр кардан ба беҳавсалагӣ, рӯи он чӣ менависед диққат кунед. Ниёзе нест нависандаи тавонманд ва бо таҷрибае бошед, зеро навиштани халлоқона барои аз байн бурдани беҳавсалагӣ ҳатто мумкин аст касолати шуморо бештар кунад; Бинобарин барои аз байн бурдани беҳавсалагӣ метавонед шурӯъ ба навиштани хотироти хӯши зиндагиатон кунед ва ё навиштаи худро бо ҷумлаҳои монанди «ман хеле беҳавсалаам» шурӯъ карда ва касолати худро шарҳ диҳед.

 4-Варзиш кунед

Вақте беҳавсала ҳастед коре, ки метавонад ҳолатонро бадтар кунад, беҳаракатӣ ва нишастан дар хона аст. Фаъол нигаҳдоштани бадан ба фаъол нигаҳдоштани зеҳн кӯмак карда ва боис оромии беҳавсалагӣ мешавад. Барои фаъол будан ниёзе ба анҷоми фаъолитҳои сангин монанд баскетбол ва футбол нест; Шумо метавонед бо пиёдаравӣ дар порк ё хиёбон зеҳн ва фикр худро фаъол карда ва аз беҳавсалагӣ халос шавед.

  5-Филм ва аксҳои қадимӣ нигоҳ кунед

Тамошои аксҳо ва филмҳои даврони кӯдакӣ ё навҷавониатон метавонад як равиши олӣ барои аз байн бурдани беҳавсалагӣ бошад. Агар филм ва акси қадимӣ дар дастрас надоред, метавонед бо як дӯсти қадим телефонӣ сӯҳбат кунед ва ё бо ӯ қарор мулоқот бигузоред.

 6-Ба фурӯшгоҳ биравед

Таҳқиқот нишон додааст, ки ба харид рафтан ҳатто агар чизе нахаред, метавонад боиси хушҳолӣ шавад. Бинобарин агар пули кофӣ барои харид надоред, муҳим нест; Метавонед бо қадам задан дар посожҳо ва ё фурӯшгоҳҳои занҷирае барои худатон ҳол хуб бихаред!

 7-Нигоҳ кардани филм

Тамошои филм ва сарёл боис мешавад шумо бо достони филм ҳамсу шуда ва беҳавсалагии худро фаромӯш кунед, аммо дидани ҳар филме дар ҳангоми беҳавсалагӣ тавсия намешавад, зеро баъзе филмҳо боис мешавад илова бар беҳавсалагӣ дучори ғам ва андӯҳи зиёде шавед; Бинобарин дар интихоби филм диққат кунед. Дидани филмҳое, ки шуморо ба гиря меандозанд ё аз зиндагӣ ноумедатон мекунад, ҳеҷгоҳ тавсия намешавад; Дар иваз филмҳои романтик, ки сабаб мешаванд шумо ба оромиш ашк брезед ё филмҳои мазҳакавӣ, ки шуморо ба ханда меандозд боиси озод шудани ҳурмуни дупомин ва андурфин мешаванд ва ҳолатонро хуб мекунанд.

  8-Гушкардани мусиқӣ

Мутолиот нишон додаанд, ки мусиқӣ метавонад рӯҳияи шуморо тақвият карда ва шуморо сари ҳол кунад. Мусиқи ҷараёни хунро беҳбуд бахшида ва сатҳи ҳурмунҳои муртабит бо эстирес монанди кӯртизулро коҳиш медиҳад. Ҳамчунин мусиқӣ системҳои асабии химиявӣ ва сохторҳои мағзии муртабит бо хулқу ху, танзими эҳсосот, диққат ва ҳофизаро ба равишҳое, ки боиси эҷоди тағйироти муфид мешавад, фаъол мекунад. Дар интихоби мусиқӣ фарқе чандоне байни шод ва ғамгин, эронӣ ва хориҷӣ вуҷуд надорад, ҳар оҳанге, ки ҳолатонро хуб мекунад, ҳамонро интихоб кунед.