Паёмбари акрам (с): Барои шир додан, дояҳои шоистаро гузиниш кунед, ҳамон гуна ки барои издивоҷ гузиниш мекунед, зеро шир табиятро тағйир медиҳад.
Имом Алӣ (а): Бибинед кӣ фарзандонатонро шир медиҳад, зеро фарзанд бар ҳамон поя рушд мекунад.
Имом Ҳасан (а): Барои фарзандат аз шири доягони хубрўй дархост кун ва аз шири доягони зишт парҳез кун, зеро шир хислатҳои ширдиҳандаро сироят медиҳад.
Имом Боқир (а): Бар шумо бод интихоби доягони покизаву зебо, зеро шир хислатҳоро мунтақил мекунад.