Муваффақият ва тақвияти маҳоратҳои фардӣ
Муваффақ шудан ба авомили зиёде бастагӣ дорад. Ин авомил абзорҳои як ҷаъбаабзори бузург ҳастанд. Бидуни шак маҳоратҳои иртиботӣ ва тавсеаи фардӣ аз муҳимтарин абзорҳои ин ҷаъбаабзор аст.
Агар ба зиндагии афроди муваффақ ва машҳури ҷаҳон ба диққат нигоҳ кунем, мебинем афроде, ки ба чунин ҷойгоҳҳое расидаанд, маъмулан касоне будаанд, ки рӯи маҳоратҳои нарми худ яъне тавсеаи фардӣ кор кардаанд. Маҳоратҳои нарм ҳамон маҳоратҳои тавсеаи фардӣ аст, ки мо ағлаб ба далоили мухталиф мисли баҳонатарошӣ барои камбуди вақт ё зиёд будани машғалаҳои зеҳнӣ онро нодида мегирем ва фаромуш мекунем. Маҳоратҳое мисли суханронӣ ва фанни баён, ки қатъан яке аз муҳимтарин маҳоратҳое аст, ки барои расидан ба ҷойгоҳҳои баланди иҷтимоӣ ба он ниёз дорем.
Оё маҳоратҳои иртиботӣ робитае бо муваффақият дорад?
Маҳоратҳои иртиботӣ маъмулан тавассути афроде, ки зеҳни манфибоф ё кӯчаке доранд, дастикам гирифта мешавад. Дар ҳоле, ки рамзи аслии муваффақият дар ҳамин иртибототи қавӣ ва бокайфият нуҳуфта аст. Масалан мутобиқи баррасиҳо собит шудааст, ки танҳо 7 дарсад аз иртибототи мо каломӣ аст ва наздик ба 93 дарсад аз иртибототи мо дар тули рӯз марбут ба забони бадан ва иртибототи ғайрикаломӣ аст. Ёдгирии ин мавзӯъот ба дарки беҳтари мо аз муҳити иҷтимоӣ ва пайдо кардани масирҳои муваффақият кумак хоҳад кард.
Афроди муваффақ бидуни тардид ҷойгоҳи бисёр беҳтаре аз назари шуғлӣ, хонаводагӣ ва иҷтимоӣ нисбат ба дигарон хоҳанд дошт. Веб-сайт бештар аз як нафар, мехоҳад бо омӯзиши маҳоратҳои иртиботӣ ва зарурӣ, ба афрод кумак кунад то бо иртиқои сатҳи дониши худ, бештар ва муассиртар аз як нафар бошанд.
Вақте бештар аз як нафар бошем, аз зарфиятҳоямон бештар истифода мекунем, сатҳи равобите, ки бо дигарон барқарор мекунем болотар меравад ва дар натиҷа зиндагии бо кайфияттар ва саршор аз оромиширо таҷриба хоҳем кард.
Яке дигар аз фоидаҳои ошноӣ бо чунин маҳоратҳо, тақвияти рӯҳия, ангеза ва шавқ ба пешрафт аст. Аксари мо дар рукуди шахсиятӣ ба сар мебарем, дар ҳоле, ки худамон хабар надорем аз чӣ зарфиятҳои бузурге баҳрамандем. Танҳо кофӣ аст онҳоро бишносем ва дар зиндагӣ ба кор бигирем. Воқеият ин аст, ки марзи байни муваффақият ва шикаст марзи бисёр борике аст. Афроди муваффақ на аз фазо омадаанд ва на ҳавоӣ ҳастанд! рамзи муваффақияти онҳо дар шиори зебоии маҷмӯаи бештар аз як нуҳуфта аст:
Имрӯз корҳоеро анҷом медиҳам, ки дигарон ҳозир нестанд анҷом диҳанд.
То фардо корҳоеро анҷом диҳам, ки дигарон наметавонанд анҷом диҳанд.
Пойгоҳи интернетии “Хонаводаи намуна”