Роҳи ҳалли корҳои нимакора
Бахши дуюм
Чӣ тавр ончиро ки оғоз кардаем, ба поён расонем?
Роҳкорҳои тиллоӣ барои ба поён расондани коре, ки шурӯъ кардаед
1 – Интихобгар бошед
2 – Манобеи мавриди ниёзро тахмин занед
3 – Замон ва энержии худро барномарезӣ кунед
***
4 – Мутааҳҳид бошед
Корро бо назму диққати хоссе пайгирӣ кунед.
Замоне ки кореро шурӯъ кардед. Ба он мутааҳҳиду пойбанд бошед. Тамоми барномарезиҳоро ба диққатанҷом диҳед ва ҳамеша гузинае барои хуруҷ аз пружаро аз фикратон дур накунед.
Ёд бигиред, ки дар ҳар коре ва дарҳар робитае ба андозаи кофӣ тааҳҳуд ва пойбандӣ дошта бошед.
5 – Аз камолгароии беш аз ҳад даст бикашед
Бисёре аз мо корҳоро ба таъхир меандозем, зеро эҳсос мекунем, ки акнун замони саҳеҳ ва ҷои дурусте нест.
Эҳсос мекунем, ки агар ҳамин имрӯз ба ин кор даст занем, натиҷаи олӣ ба даст намеояд, зеро ҳанӯз омода нестем.
Иллати он ҳам камолгароӣ аст, зеро мехоҳем беҳтарин натиҷа ва олитарин натиҷаро дошта бошем.
Камолгароӣ гоҳе вақтҳо, омили пешгирӣ аз муваффақият аст моро бо мушкилот рӯбарӯ мекунад.
Пас, саъй кунем ин идеяҳои камолгароёнаро аз худамон дур кунем.
6 – Ба натиҷаи кор нигоҳе биандозед
Мумкин аст, ин масъаларо таҷриба карда бошед, ки ҳар кори ҷадидеро, ки шурӯъ мекунед, саршор аз шавқу энержӣ ҳастед ва ангезаи кофӣ доред, аммо кам-кам ин ангеза аз байн меравад ва ин чиз бисёр оҳиста ва ба тадриҷ рух медиҳад.
Яъне рӯи коратон ҳаяҷони зиёде дорад, аммо умед ва ангезаи шумо коҳиш пайдо мекунад. Замоне ки ба натиҷа фикр кунед, дубора ангеза мегиред ва дилатон мехоҳад, ки зудтар онро ба анҷом расонед.
Хонаводаи намуна