Эй қавми ба ҳаҷ рафта…

Эй қавми ба ҳаҷ рафта…

Эй қавми ба ҳаҷ рафта, куҷоед, куҷоед?!

Маъшуқ ҳамин ҷост, биёед, биёед!

Паёмбари Акрам(с) фармуданд:

“Ҳар кас ҳафт бор ба даври ин Хона тавоф кунад ва ду ракъат намози тавофро ба хубӣ анҷом диҳад, гуноҳонаш омурзида мешавад”.

Имом Содиқ(а) фармуданд:

“То Каъба барпост, дин барпост”.

Расули Худо(с) фармудаанд:

“Худованд аз шаҳрҳо, чаҳор шаҳрро баргузидааст ва фармудааст: “Ваттини ваззайтун ва Тури Синин ва ҳозал баладил амин” – манзур аз Тин, Мадина аст ва манзур аз зайтун Байтулмуқаддас аст ва мақсуд аз Тури Синин Куфа аст ва мақсуд аз шаҳри амн, Маккаи Муаззама аст”.

Дар ривояте аз Имом Боқир(а) нақл шудааст, ки фармуданд:

“Ҳар касе, ки қасди ин Хона (Хонаи Каъба) мекунад, агар се хислат надошта бошад, мавриди эътино қарор нахоҳад гирифт:

Аввал: Тақво ва варае, ки ӯро аз гуноҳон боздорад;

Дуввум: Ҳилму бурдборӣ, ки хашми ӯро пешгирӣ кунад;

Севвум: Ҳусни муошират – муоширати некӯ бо ҳамроҳон”.

Паёмбари Акрам(с) дар мавриди оби Замзам фармуданд:

“Оби Замзамро ба ҳар қасде, ки бинӯшад, барои он шифост!”

Хонаводаи намуна