бахшанда

Саховат – яъне бахшиши мол, пеш аз суоли соил. Саховат – яъне бахшиш ба миқдори эҳтиёҷ ба ниёзманд. Саховат – фоида расондан ба дигарӣ, бидуни ҳеҷ гуна чашмдоште. Саховат – яъне касрати бахшиш, бидуни суоли ниёзманд.…

Бозорӣ ва раҳгузар Марде дуруштустухон ва баландқомат, ки андоме варзида ва чеҳрае офтобхӯрда дошт ва заду хӯрдҳои майдони ҷанг ёдгоре бар чеҳрааш гузошта ва гӯшаи чашмашро дарида буд, бо қадамҳои мутмаин ва муҳкам аз бозори Куфа…

Ҷуброн Халил Ҷуброн Бархе аз мардум бисёр доранд, аммо андак мебахшанд. Ва мебахшанд барои он ки шӯҳрат касб кунанд. Аммо ин хостаҳо боиси беҳудагии бахшиши онон мешавад. Бархе андак доранд, аммо ҳамаро мебахшанд. Онон ба…

Афву бахшиш ва гузашт аз кӯтоҳии дигарон ва нодида гирифтани хатоҳои онон, намунае аз ахлоқи нек ва бузургии руҳ ба шумор меравад. Шарти пойдории зиндагии иҷтимоӣ афву гузашт аст. Агар мардум ҳозир набошанд аз лағзиши дигарон чашм…

Ҳар чизи дандондор Имом ҳасани Муҷтабо(а): «Бухл, он аст, ки одамӣ, ончиро инфоқ кардааст, барбодрафта бидонад ва ончиро нигаҳ доштааст, бузургӣ бишуморад.» (Дурратул боҳира, саҳ.22) Бахилеро диданд, ки арраашро дар бозор…

Имом Алӣ(а) шунид, ки марде мегӯяд: Бахил узрпазиртар аз ситамгар аст. Ҳазрат ба ӯ фармуд: Дурӯғ гуфтӣ! чӣ басо шахси ситамгар, ки тавба ва талаби мағфират кунад ва ҳуқуқ ба ситамгирифтаро ба соҳибаш баргардонад, вале тангназар онгоҳ,…