Сабабҳои асосии ихтилофи зан ва шавҳар

Баҳс кардан бахши табиӣ, дар ҳар робитае, чӣ дар хонавода, дӯстон ва ё ҳатто дар байни ҳамкорони худ аст. Замоне, ки завҷҳо дар як робита бо ҳам баҳс мекунанд, метавонанд ба тақвияти пайвандашон кумак кунад ва таҷрибашонро мусбаттар созад. Дар ин бахш мо саъй дорем дар бораи 5 иллати даъвои зан ва шавҳар ва чигунагии мутаваққиф кардани он тавзеҳ диҳем.

 Чаро робитаи ошиқонаатон инқадар мутафовит аст?

 Бисёре аз равоншиносон мӯътақиданд, ки баҳс, нишонае аз як робитаи солим аст ва баҳсҳои солим нишон медиҳад, ки шумо моил ба ҳал кардани мушкилоти худ ҳастед ва барои мутаваққиф шудани он баҳс мекунед.

 Муҳимтарин мавориде, ки завҷҳо дар мавриди он баҳс мекунанд, чист?

 Панҷ маврид вуҷуд дорад, ки завҷайн бештар дар борааш бештар баҳс мекунанд ва ҳамчунин мехоҳем биёмӯзем, ки чигуна бо он канор биёем :

Олин Ди Бултун мегӯяд: “ман муштоқона бар ин эътиқод ҳастам, ки натанҳо ончи шумо мегӯед амалӣ мешавад, балки чигунагии гуфтори шумо низ муҳим аст, пас муваффақият дар баҳсҳои шумо ба шеваи гуфторатон рабт дорад “.

 1. Самимият :

 Далели ин, ки мо ин мавзӯъро дар болои феҳрист қарор додем, ин аст, ки эҳтимоли ногуфтаҳо байни завҷҳо вуҷуд дорад. Мизони самимият дар ҳоли ҳозир ба чӣ мизон аст ва ё чигунагии робита дар рахти хоб чигуна аст ва оё ҳама чиз хуб аст?! Ҳангоме, ки ба он мерасед, донистани инки чӣ чизе ва дар чӣ замоне онро мехоҳед, муҳим аст ва ағлаб собит мекунад, ки омили ҷудоӣ байни бештари завҷайн надонистани ин маворид будааст.

 Роҳи ҳалли адами самимият байни завҷайн

 Ин мушкил, ба гуфта равоншиносон мутахассис, як роҳ ҳал осон дорад: (иртиботот боз ва таодул вазоиф)

 Ҳангоме, ки шумо дар бораи ин мавзӯъ сӯҳбат мекунед, фурсате барои тавзеҳи дақиқи масоили худ доред. Танҳо бо донистани ин, ки фарди тарафи муқобилатон чӣ мехоҳад, ки битавонед ба як созиши солим даст ёбед, ва кумак кунад то шумо 2 нафар хушҳол бошед. Саъй кунед бо масоил бо ҳисси мусбат рӯбарӯ шавед, ба ҷои инки хусумат ва манфигароиро дар он дахил кунед ва ба думболи чигунагии бархурди дуруст бо ҳамсаратон бошед.

 2. Фарзандон :

 Ҳангоме, ки ба волидайн табдил мешавед, ба эҳтимоли зиёд, дар мавриди муроқибат аз фарзандонатон баҳс мекунед ва ин комилан табиӣ аст, зеро шумо дар хонаводаҳои мухталиф рушд кардаед ва бо таваҷҷуҳ ба тафовутҳои мухталиф, шумо зотан дар бархе чизҳо мухолиф ҳастед ва ин ҳаргиз тағйир нахоҳад кард.

 Роҳи ҳалли даъвои зан ва шавҳар дар бораи муроқибат аз фарзанд

 Бо ин ҳол, роҳҳое барои кор рӯй он бидуни инки ба робитаи худ осеб бирасонед, вуҷуд дорад ва метавонед бо доштани масъулияти ҷадид ва изофа шуда бо вуруди фарди ҷадид ба думболи тағйири куллӣ дар кулли робитаи пӯёи худ бошед.

 Муҳимтарин чизҳо ин аст, ки, иҷоза надиҳед хашми шумо дар муқобили фарзандатон бошад ва тамрин кунед то ба шарики зиндагии худ тавҳин накунед. Масоилро ба сурати мутафовите бубинед то битавонед бидонед, ки дигарон аз чӣ ва куҷо омадаанд ва саъй кунед ҷаҳонро аз тариқи чашми онҳо бубинед.

 Фақат итминон ҳосил кунед, ки шумо хашми худро ба кӯдакон мунтақил намекунед, чун инҳо чизҳое ҳастанд, ки дар зеҳн мемонад. Дар ниҳоят, ин як идаолие аст, ки аз як фарди солхурда ва ботаҷрибатар аз худатон, дар парвариши фарзандон роҳнамоӣ бигиред. Волидайни худатон метавонанд манбаи хубе аз дониш ва иттилоот бошанд.

 3. Корҳо :

 Корҳое мисл; тамиз кардан, шустани зуруф ва ё либосҳои шусташуда, тамиз будан ва ё касиф будан, яке аз даргириҳои аслии шумо ва мавзӯи баҳсҳои шумо бо ҳам, метавонад бошад.

 Як назарсанҷӣ нишон додааст, ки мубориза бо корҳои хонадорӣ далели аслии талоқ дар беш аз 25% аз завҷҳои мавриди баррасӣ аст. Дар ҳоле, ки ба назар як адади тарсноке аст, муҳим он аст, ки ба ёд дошта бошед, монанди ҳар замони дигаре, завҷ дар як робита баҳс мекунанд, ва сабаби масъалаи корҳо метавонанд, ба роҳатӣ ҳал шаванд. Дар ҳақиқат, ин қатънома метавонад сабаби ин шавад, ки шумо ҳар ду дар робитаи худ, шодтар ва шоистатар бимонед.

 Мушкилоти молӣ аз асоситарин мушкилоти завҷайн

 4. Пул :

 Пул як бахши таассуфовари зиндагӣ аст ва ба назар мерасад, ки дар замоне, ки ҳамачиз ҳар рӯз гаронтар мешавад, зиндагӣ мекунед, ва ҳеҷ роҳе барои ҷилавгирӣ аз ин навъ баҳсҳо вуҷуд надорад. Ихтилофҳои молӣ дар завҷҳои ҷавонтар бештар аз завҷҳои бузургтар дида мешавад.

 Як назарсанҷӣ нишон медиҳад, 82% аз завҷайне, ки дар маърази мушкилоти молӣ қарор мегиранд, ағлаб масоили асосии дигареро доранд, ки дар сатҳи зерин қарор доранд ва онҳоро даргир мекунанд.