Бархурд бо кӯдакони баҳонагир
Чигунагии бархурд бо кӯдаки баҳонагир
Бо кӯдаки баҳонагир чӣ гуна бархурд кунем?
Оё чигунагии бархурд бо кӯдаки баҳонагирро медонед? Бархурд ва чигунагии рафтор бо ҳар кӯдаке бояд муносиб бо рафтор ва хусусиёти шахсиятии он кӯдак бошад ва ҳамаи кӯдакон ҳам монанди ҳам нестанд, балки ҳаркӯдаке хусусиёти шахсиятӣ ва рафтории хосси худро дорад.
Бархурд бо бархе кӯдакон гоҳе ба як мушкил барои падару модарон табдил мешавад.
Аз ҷумла кӯдаконе, ки маъмулан падару модарро дучори мушкилот ва хастагӣ мекунанд, кӯдакони баҳонаҷӯ ҳастанд.
Шояд бештари афрод баҳонаҷӯ бошанд, аммо маъмулан ин тамоюлро метавон дар кӯдакӣ аз байн бурд то дарфард табдил ба як одат нашавад.
Чигунагии бархурд бо кӯдаки баҳонаҷӯ
Фарзандпарварӣ ё парвариши кӯдак фароянди тақвият ва ҳимоят аз пешрафти физикӣ, отифӣ иҷтимоӣ ва фикрии фарзанд аз навзодӣ то бузургсолӣ аст.
Фарзандпарварӣ рӯйкардест, ки ба падару модар кӯмак мекунад то равиши мусбат ва созанда кӯдаки худро парвариш диҳанд.
Дарвоқеъ фарзандпарварӣ маҷмӯае аз донишҳо ва маҳоратҳои тарбияти кӯдакон ва наҳваи рафтор бо кӯдак ба равише созанда ва ғайримухарриб аст то тавоноиҳо ва маҳоратҳои онҳо рушд ёфта ва мушкилоти рафториашон идора шавад.
Ҳадафи аслии тарбияти фарзандон, бор овардани фарзандони мустақил, тавонманд, масъул ва боэътимод ба нафс ва худбовар аст, ки рушди ахлоқӣ ва иҷтимоии муносиб бархурдор бошанд.
Бинобар ин мусалламан лозим аст, ки падару модарон рӯйкардҳои дуруст ва мусбати фарзандпарвариро бидонанд ва усули онро риоят намоянд. Омӯхтани маҳоратҳои фарзандпарварӣ аз он ҷиҳат дорои аҳамият аст, ки ҳамеша ба роҳатӣ наметавон бо кӯдакон канор омад, зеро мумкин мақеиятҳои мухталифе пеш ояд, ки волидайн дар мавриди он таҷрибае надошта бошанд ё фарзанди онҳо ҷузъи дастае кӯдакони душвор бошад ва натавон ба роҳатии дигар кӯдакон бо ӯ бархурд кард.
Хонаводаи намуна