Некӣ ва эҳсон ба падару модар
Некӣ ва эҳсон ба волидайн бузургтарин дастури илоҳӣ
Аз Амиралмӯъминин Алӣ(а) нақл шудааст, ки фармуданд:
“Бузургтарин таклиф ва дастури илоҳӣ, некӣ ба падару модар аст”.
Аз Ибни Масъуд нақл шудааст, ки мегӯяд: Аз Паёмбари гиромӣ суол кардам: Маҳбубтарин кор пеши Худованд кадом аст?
Паёмбар(с) посух доданд: Намоз дар вақташ.
Гуфтам: Баъд аз он чӣ?
Фармуданд: Некӣ ба падару модар!
Гуфтам: Баъд аз ончӣ?
Фармуданд: Ҷиҳод дар роҳи Худо.
Азамати падару модар
Имом Ризо(а) фармуданд:
Худованди Мутаол дастур додааст, се чиз ҳамроҳи се чизи дигар анҷом гирад:
1 – Ба намоз ҳамроҳи закот дастур додааст. Пас касе, ки намоз бихонад ва закот напардозад, намозаш низ пазируфта намешавад.
2 – Ба сипосгузорӣ аз худаш ва падару модар фармон додааст; пас касе, ки аз падару модараш сипосгузорӣ накунад, Худоро шукр накардааст.
3 – Ба тақвои илоҳӣ ва ба силаи раҳим дастур фармудааст. Пас касе, ки силаи раҳим анҷом надиҳад, тақвои илоҳиро ба ҷо наовардааст.
Хонаводаи намуна