Аҳамияти ошноӣ бо Қуръон

Паёмбар (с): Ҳар ки Қуръонро дар ҷавонияш фаро гирад, бо гўшту хунаш ҳамроҳ мегардад.

***

Имом Алӣ (а) – дар номае ба фарзандаш Ҳасан (а): Ва ин ки нахуст ба ту китоби Худоро биёмўзам ва тафсири Қуръон ва шариати Ислому аҳкоми онро ба ту таълим диҳам.

***

Имом Содиқ (а): Ҳар ки Қуръонро дар ҷавонӣ бихонад, бо гўшту хунаш ҳамроҳ мегардад ва Худованди азза ва ҷалла ўро бо фариштагони бузургвору нек ҳамроҳ мекунад ва Қуръон дар рўзи қиёмат нигаҳбоне барояш хоҳад буд.

***

Паёмбар (с): Ҳар чизеро сутуне аст ва сутуни дин фаҳм (огоҳии жарф) аст.

Хонаводаи намуна