зану мард

Табиитарин шакли хонавода ин аст, ки ҳеҷ омиле ҷуз марг наметавонад пайванди заношуиро аз байни бибарад ва миёни зану шавҳар ҷудоӣ биафканад. Кӯшиши ислоҳгарони ҷомеа ба вижа паёмбарони Худо ҳамвора бар ин буда, ки хонавода низоми…

Нуктаи муҳим: ғолибан интавр фаҳмида мешавад, ки манзур аз духтару писар дар ин баҳс, афроди безан ва ҳоло издивоҷнокарда ва болиғ аз ҳар ду ҷинс мебошанд. Ниҳоди масъули умури ҷавонон, ин равобитро байни афроди 29-15 сол тасвир мекунд ва…

Равоншиносии зан ва мард Шояд битавон иддао кард муҳиммтарин коркарди ниҳоди хонавода ба унвони кӯчактарин ниҳоди иҷтимоӣ, таҳаққуқ бахшидан ба орзуи дерини тамоми башарӣ аст, яъне расидан ба оромиш. Сарфиназар аз инки издивоҷи ҳар як…

Паёмбари Худо (с): Нописанд аст, ки мард дар ҳоли эҳтилом ба ҳамсари худ дарояд, то он ки аз ҷанобате, ки дидааст ғусл кунад, ки агар дар ҷанобат чунин карду фарзанди маҷнун зода шуд, ҷуз худро набояд сарзаниш кунад. Паёмбари Худо (с):…

Бо нигоҳе бар достони ҳазрати Юсуф(а) дар Қуръон, ба хубӣ бо кайфияти рафтор ошно мешавем. Эшон дар айн бархӯрдорӣ аз мақоми волои маънавӣ, дар муқобили васвасаҳои шайтонӣ ба Худованж паноҳ бурда, аз ӯ мадад меҷӯяд ва мегӯяд:…

Азҷумла мавзӯоти мавриди баҳс дарбораи ҳуқуқи зан, муқойисаи байни мактаби Ислом бо дастовардҳои тамаддуни ғарб аст, имрӯз дар дунё дарбораи ҳуқуқи зан, мактаби дигаре ройиҷ нест ва навъан шарқиҳо ва ҳамаи дунё таҳти таъсири дастовардҳои…

Навъи нигоҳи зан ба мард бо нигоҳи мард ба зан ба таври табиӣ фарқ дорад. Бояд ҳам фарқ дошта бошад, эроде ҳам надорад. Мард ба зан ба сурати як улгуи зебоӣ, зарофат, ҳассосият ва латофат нигоҳ мекунад ва ӯро латиф мебинад. Ислом ҳам…

Бо иҷрои хутба ва ақди никоҳ ва қабули паймони издивоҷ, духтару писари дирӯз, зану шавҳари имрӯз мешаванд. Хонаводаи наве ташкил мешавад ва селули тоза дар пайкари ҷомеа мерӯяд. Гарчи дар нигоҳи Холиқи ҳаким, зану мард дар гавҳари инсонӣ ва…

Ҳаринсоне–занумард–дар тулизиндагӣ, дар шабонарӯз мушкилоте дорад ва бо пешомадҳо ва ҳаводисе рӯ ба рӯ аст. Ин ҳаводис аъсоб ва нервиро мекӯбад ва хастамекунад. Инсонро дучори нооромӣ ва саросемагӣ мекунад. Вақте вориди муҳити хонавода шуд,…

Ҳамдилӣ ва ҳамкорӣ ин аст, ки якдигарро дар роҳи Худо ҳифз кунед. Тавсия ба сабр ва тавсия ба ҳақ кунед. Агар хонуми хона бинад, ки шавҳараш дучори инҳирофе мешавад, масалан дар як муомилаи ғайришаъи қарор мегирад, дар як ҷараёни ғалате…