Рафтори нек бо духтар ва подоши он
Некӣ кардан ба фарзанди духтар, чӣ подоше дорад?
Расули Худо (с) фармуданд: «Ҳар мусулмоне, ки ду духтар дошта бошад ва ба онҳо некӣ кунад, аҳли биҳишт хоҳад буд”.
Ва низ фармуданд: «Касе, ки ятимеро (аз хешони худ ё аз ғайри хешон) сарпарастӣ ва нигаҳдорӣ кунад, ҳамон гуна ки ду ангушт ба ҳам наздик аст, бо ман дар биҳишт наздик хоҳад буд.
Ва касе, ки се духтарро нигаҳдорӣ ва сарпарастӣ кунад дар биҳишт аст ва монанди аҷри муҷоҳиде, ки рӯзҳою шабҳо ба шабзиндадорӣ машғул бошад, ба ӯ медиҳанд».
Ва фармуданд: «Касе, ки ду духтарро тарбият кунад то онҳо бузург шаванд, дар рӯзи қиёмат ба монанди ин ду ангушт бо ман наздик хоҳад буд (ва ангуштони худро ба ҳам часпонд)».
Ва низ фармуданд: «Касе, ки ду ё се духтараш ва ё ду ё се хоҳари худро нигаҳдорӣ кунад то он ки шавҳар кунанд ва ё то замоне ки он мард аз дунё меравад, ману ӯ дар биҳишт ин гуна дар канори ҳам хоҳем буд (ва сипас ангушти ишоратро ба ангушти канории он часпонд)».
Ва низ фармуданд: «Касе, ки ба се духтар ё хоҳари худ некӣ кунад дохили биҳишт мешавад».
Ва фармуданд: «Касе, ки писарашро бар духтараш муқаддам (беҳтар) надонад ва ба духтараш беэҳтиромӣ накунад, дохили биҳишт мешавад».
Хоонаводаи намуна