Меъёрҳои интихоби ҳамсар

Ахлоқи хуб

Муҳимтарин милок дар як издивоҷи муваффақ, доштани тавофуқи ахлоқӣ ва равонӣ аст. Садоқат, самимият, меҳрубонӣ ва суботи ахлоқӣ аз мавориде аст, ки будани онҳо метавонад навиди як зиндагии ҳамроҳ бо оромишро бидиҳад.

Ҳисси масъулиятпазирӣ

Аз дигар мавориди ахлоқии муҳим дар издивоҷ ҳисси масъулиятпазирӣ, тааҳҳуд, саховат ва созгорӣ аст. Хусусиёти ахлоқие, ки ҳар чанд наметавон ҳамаи онҳоро дар беҳтарин ва болотарин мизон дар як фард дид, вале будани онҳо ҳар чанд ба андозае, ки ҷое барои рушди бештар дошта бошад, зарурӣ аст.

Шабоҳати хонаводаҳо

Дуруст аст, ки шумо ду нафар издивоҷ мекунед, аммо ҳам реша дар хонавода доред ҳам бисёри шумо соқа ва шоха ва барг дар хонавода доред. Нигоҳ кунед, ки таркиби хонаводаҳо ба ҳам бихӯред.

Бархе аз хонаводаҳо ба ҳам намехӯранд бо вуҷуде, ки метавонанд аз як шаҳр бошанд, ва бо вуҷуде, ки метавонанд дар бисёре аз заминаҳо монанди ҳам бошанд. Муҳим ин аст, ки ин ду хонавода дар як усули шабоҳатҳое бо ҳам доранд.

Ростгӯӣ ва садоқат

“ишқ бадтарин ростҳоро бозгӯ мекунад” агар дар зиндагиатон наметавонед рост бигӯед ва рост бишинавед коратон тамом аст! Ишқ бадтарин ростҳоро мегирад, ҳазм мекунад, ҷазб мекунад ва дафъ мекунад! Ёдатон бошад мо ба ду далели аслӣ дурӯғ мегӯем.

Яке инки осеби кӯдакӣ хӯрдем ва ба ин натиҷа расидем ҳар вақт аз мо чизе мепурсанд бояд фикр кунем, ки чӣ бояд бигӯем на инки чӣ ҳаст ва дувум инки ваҳшат аз танбиҳ аст яъне иллаташ тарс аст.

Ҳар касе, ки битарсад метавонад дурӯғ бигӯяд. Ва бинобарин, агар шакли ростгӯӣ доред ва фикр мекунед бояд пинҳон кунед ва сиёсат дошта бошед дар зиндагиатон аз пой дар меояд. Дар натиҷа, мувозиби масъалаи ростгӯӣ бошед.

Фосилаи синни завҷайн

Дар баъзе аз назарияҳо фосилаи синнии муносиб барои издивоҷро 3 то 8 сол, ки мардон бояд бузургтар бошанд таъриф кардаанд, аммо назарияҳои имрӯзӣ синни ақлиро ба унвони меъёри муносиб барои издивоҷ дар назар дорад албатта ин мавзӯъро зери савол намебарад, ки хонумҳо бояд кӯчактар бошанд.

Даромади фард

Як таносуб, ки бояд байни идаоли фард ва ончи вуҷуд дорад дида шавад даромади фард аст ҳамчунин шуғл аз дигар меъёрҳои издивоҷ аст ба унвони мисол баъзе аз мардон бо шоғил будани ҳамсари ҳуд мухолифанд ва ё баъзе аз хонумҳо ба думболи марде ҳастанд, ки шуғли ҳамсарашон аз ҷойгоҳи иҷтимоии болое бархурдор бошад.

Ҷаззобияти зоҳирӣ

Имрӯза равоншиносон ба ин масъала расидаанд, ки ин масъала метавонад дар тадовуми зиндагӣ ва ризоятмандии завҷайн таъсир дошта бошад.

Таҳсилот

Таҳсилот аз дигар омилҳои муносиб барои издивоҷ аст, таҳсилоти тарафайн бояд баробар бошад, ки навъе мукаммил будани мусбат ба он мегӯянд, таҳсилоти хонумҳо агар аз мардон болотар бошад дар зиндагии муштарак таъсироти манфӣ мегузорад, чароки таҳсилоти фардро қудратманд мекунад. Ин қудрат дар нигоҳи бунёдӣ бояд дар ихтиёри мард бошад ва агар хилофи ин бошад метавонад ризоятмандии заношуиро пойин оварад.

Тафовутҳои фарҳангӣ

Тафовутҳои фарҳангӣ агар байни завҷайн зиёд бошад метавонад дар зиндагии муштарак таъсироти манфӣ гузорад ва завҷайн бояд пеш аз издивоҷ ба ин тафовутҳои мавҷуд таваҷҷуҳ кунанд.

Саломати равони тарафайн

Ба таври мисол бадбинӣ, васвос, афсурдагӣ, изтиробҳо боло ва дигар маворид, ки ин мушкилоти равонӣ таъсироти манфӣ дар зиндагии муштарак дорад, ки бояд пеш аз издивоҷ баррасӣ шавад ва аз набуди ин мушкилот дар тарафайн мутмаин шуд.

Саломати ҷисмӣ

Саломати ҷисмӣ аз дигар меъёрҳои издивоҷ аст, ба ин маъно, ки яке аз тарафайн бемории хоссе надошта бошанд чароки ин масъала баъд аз издивоҷ метавонад дар мизони ризоятмандии завҷайн таъсир дошта бошад ва зиндагии завҷайнро таҳти таъсир қарор диҳад.