Мубориза бо афсурдагӣ

Афсурдагӣ дузди оромишу хушбахтӣ аст. Бемории роиҷе, ки ба роҳатӣ ба зиндагии инсон ҳамла бурда ва дармонаш сахт мешавад.

Вақти барои дигарон

Вақти худро бо каси бигузаронед, ки дӯсташ доред.

Замоне, ки фард афсурда аст мағз ба иштибоҳ ин паёмро дарёфт мекунад, ки ин дард ҳосили як уфунат ё вирус аст ба ҳамин далел шумо талош мекунед худро аз дигарон дур нигоҳ дошта ва ба вежа аз касоне, ки дӯсташон доред, то замоне, ки дард аз байн биравад.

Тамоми талош худро кунед то бо афроде, ки дӯсташон доред вақти бештареро бигузаронед. Агар чунин касеро дар зиндагӣ надоред фурсатҳои фароҳам кунед, ки бо муошират бо дигарон ҳузури чунин фарде дар зиндагиятон мумкин шавад. Ба меҳмониҳо биравед, ба кофа ва ҳунархонаҳо ва килоси омӯзишӣ ва варзишӣ биравед ва фурсати пайдо кардани дӯсти ҷадидро ба худатон бедиҳед.

Анҷоми варзиш

Варзиши мағз шуморо тағйир медиҳад ва яке аз беҳтарин роҳҳои шифобахш барои афсурдагӣ аст. Замоне, ки фаъолияти ҷисмиро оғоз мекунед хулқу хуи шумо беҳбуд пайдо мекунад ва мизони энержӣ болотар меравад. 30 дақиқа пиёдаравӣ фақат 3 бор дар ҳафта метавонад ба андозаи масрафи доруҳо муассир бошад.

Саъй кунед лоақал 3 бор дар ҳафта ба муддати 30 дақиқа дар як фаъолияти варзишӣ, ки ҷисми шуморо ба хубӣ ба ҳаракат дар меовард ширкат кунед.

Баҳра аз нури хуршед

Коҳиши нури хуршед дар фаслҳои сард барои миллионҳо нафар дар саросари ҷаҳон ҳамроҳи беназмӣ аст, ки дар мағз эҷод мешавад. Афсурдагии фаслӣ, ки бо коҳиши нур дар фасли пойиз ва замистон  аст маҳсули коҳиши фаъолияти мағзӣ дар тавлиди сарутунин аст. Нури хуршед дар коҳиши алоими афсурдагӣ муассир аст. Бояд талош кунед, ки рӯзона 15 то 30 дақиқа ба шакли муҳофизатшуда аз ин нур табиӣ баҳра бибаред.

 Истироҳату қадрдонӣ

Хоби хубу бо кайфият дар дармони афсурдагӣ муассир аст. Бо ин ҳол одамҳои дунёи модерн баҳраи каме аз хоби хуб мебаранд. Бадани шумо ниёз ба 8 соат хоби шабонурӯз дорад дар ғайри ин сурат наметавонед ба мағзи хастаи худ бигӯед, ки дуруст кор кунад. Ҳар шаб бояд худро барои хоби хуб омода кунед.

 Ёдатон бошад

Агар дар ҳоли ҳозир дар ҳоли масрафи доруҳои зиддиафсурдагӣ ҳастед ба ин роҳ барои дармон идома бедиҳед. Ҳаргиз доруро худсарона бас накунед ва аз он ноумед нашавед, аммо масрафи доруро танҳо роҳи ҳалли шифои худ надонед.

Талош барои дармони афсурдагӣ роҳату осон нест, аммо ғайримумкин ҳам нест, пас илова бар ин, ки дору мехӯред сабки зиндагиятонро ҳам тағйир бедиҳед.