Равишҳои муқобила бо изтироб (1)
Изтиробҳои ношӣ аз фишори корӣ ва зиндагӣ вақте ба сӯроғаи шумо меоянд, беҳтарин роҳи муқобила бо онҳо чист?
Зиндагӣ кардан сахт аст. Гоҳе вақтҳо мумкин аст, ки дилатон бихоҳад худатонро аз панҷараи хона берун бияндозед ё то ҷое, ки метавонед дар ҷое бошед ва фарёд бизанед. Гӯё, ки кулли ҷаҳон муқобили шумо истодааст ва эҳсоси фишори беш аз ҳадде доред, ки дар ин сурат нигарон набошед. Дар ин қисмат роҳҳоеро ба шумо муаррифӣ мекунем, ки аз тариқи он битавонед ба изтироби худ ғалаба кунед.
Техникҳои илмӣ ва таъйидшуда барои муқобила бо изтироб
- Ниёз ба хӯрдани ғизо
Шояд изтироби ношӣ аз кор ба ин маъно аст, ки дилатон мехоҳад миқдоре маводи ғизоӣ мисли бастанӣ масраф кунед, ки дар яхчол мунтазири шумо аст. Эҳсоси хиҷолат накунед. Гоҳе вақтҳо коҳиши фишори хун метавонад ба фард эҳсоси изтироб диҳад, ки бо ҷавидани миқдоре аз ин ғизо ба суръат изтироб коҳиш пайдо мекунад. Фақат мо нестем, ки дар чунин вақтҳое эҳсоси гуруснагӣ ва изтироб мекунем ва албатта бояд муроқиб бошед, ки дар хӯрдани он зиёдаравӣ накунед.
- Баланд хандидан барои муқобила бо изтироб
Агар машғули хандидан бошед, чигуна метавонед эҳсоси изтироб кунед? Албатта афрод ба ин нукта ишора доранд, ки дар ҳангоми изтироб ҳам наметавон баланд хандед. Пас чигуна ин дуро дар як замони мушаххас анҷом диҳем?
Баланд хандидан ба ин маъност, ки ҳавои бештаре вориди бадани мо шавад ва ҳар чӣ ҳаво бештар бошад, оксижени воридшуда ба органҳои бадани мо низ бештар аст, ки ба мо кумак мекунад андурфинҳои бештаре дар мағзамон озод шавад, пас кофӣ аст, ки фақат адои онро дарбиоваред. Ин ҳурмунҳо эҳсоси хуберо ба мо мебахшад ва боис мешавад, ки ҳурмунҳои бадан ба ҳолати таодул бирасанд ва танҳо чанд сония аз ин кор боис мешавад, ки эҳсоси хубе ба шумо даст бидиҳад.
- Ҳаракат кардан барои муқобила бо изтироб
Варзиш карданро метавон дармоне барои тамоми мушкилоти зиндагӣ донист. Дар воқеъ тамрин кардан роҳе барои аз байн бурдани изтироб мебошад. Хандидан низ монанди тамрин кардан аст ва варзиш кардан андурфинҳоеро дар бадани шумо озод мекунад, ки эҳсос мекунед дӯст доред парвоз кунед, аммо ин ҳамаи мавзӯъ нест. Тамрин кардан ва варзиш метавонад шуморо аз тамоми чизҳое дӯр кунад, ки иллати изтироби шумо будааст.
Гоҳе вақтҳо як истироҳати кӯтоҳ ва чанддақиқаӣ ё як ҷаласаи юга метавонад зеҳни шуморо ба рӯи воқеият боз кунад.