Навҷавон ва ҷавон

Паёмбар (с): Худованди Бузрг ба ҷавони ибодатпеша назди фариштагон ифтихор мекунад, дар ҳоле ки мефармояд: «Бандаамро бингаред. Барои ман хостаҳои нафси худро канор ниҳодааст». Паёмбар (с): Ҳеҷ ҷавоне хушиҳои дунё ва саргармиҳои онро…

Пас аз басташудани нутфа, даврони пурҳодисаи ҳамлу бордорӣ оғоз мегардад, даврони бордории модар масъулиятҳои хатири модарии ӯ оғоз мегардад ва модар аз ҳамон ибтидои ҳамл, бори вазнини тарбияти кӯдакро ба ӯҳда мегирад. Пайғамбари Бузурги…

Ҳар ҳалолу ҳаром, дар дину шариат фалсафа ва далеле дорад ва бар меъёри хайру шар ва бадиҳову некиҳо устувор гаштааст. Шакке нест, ки нӯшокиҳои спиртӣ масткунанда аст ва зиёну зарарашро дар ҷисму рӯҳу ақл мегузорад ва ҳатто дар гени вуҷуд…

Бо таваҷҷӯҳ ба ривоятҳои исломӣ ва назариёти табибон ва пешрафти улуму техникаҳои имрӯза собит шуда, ки ғизо дар бенурӣ ва ҳам ба зебоии кӯдак нақши муҳим дорад. Дар ин маврид ба чанд ҳадис аз имомон назар менамоем: Имом Саҷҷод…

Яке аз масоили муҳим ва печидаи тарбиятии, ки аксари падарону модарон дар он дучори тардиданд, чигунагии бархурд бо корҳои нодурусти кӯдакон аст, ба тавре ки бештари вақтҳо волидайн мутаҳайир мемонанд, ки дар муқобили хатоҳо ва каҷравиҳои…

Салом кардан ба кӯдакон Салом кардан ба кӯдакон, нишонаи тавозӯъ ва бузургӣ ва хушхулқӣ ва сабаби ҳурмат, этиром ва арҷниҳодан ба шахсияти кӯдакон ва аз ахлоқи Паёмбарона ва суннати хуби Муҳаммадӣ(с) аст. Паёмбари Бузургвори Ислом(с) то…

Қуръони Карим дар оёти фаровоне ба ин амри муҳим ва сарнавиштсоз таъкиди фаровон намуда ва аз забони Луқмони Ҳаким ба фарзандаш нақл мекунад, ки фармуд: يا بُنَيَّ أَقِمِ الصَّلاةَ وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ…

Худои Субҳон Паёмбари Гиромияшро, ки ба равиши муҳаббат ороста буд ва он ҳазрат ба василаи чунин равише дар тарбияти мардум тавфиқ ёфт, мефармояд: .......فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ…

Халоқият як неруи зотӣ аст, ки дар ҳамаи афрод вуҷуд дорад ва роҳҳои зиёде барои парвариши он ба вижа аз даврони кӯдакӣ вуҷуд дорад. Чаро ки ба гуфтаи “Горданр” тасаввур ва хиёле ки дар аввали даврони кӯдаки шакл мегирад, мабнои халлоқият…

Мусаллам аст, ки фарзанди инсон натиҷаи омол ва орзуҳои деринаи ӯ мебошад. Ғайр аз ин фарзанд самараи ҳаёти инсон маҳсуб ёфта, ба унвони ҷойнишин ва нишон дар рӯйи замин аз ӯ боқӣ мемонад. Аммо чингуна ба камол расидану чигуна зиндагӣ…