Чигуна як модари шод дар оила бошем?

Хонавода бо модари пурэнержӣ самараи беҳтар ва муфидтаре дорад ва кӯдакони солим ва пӯёе ба ҷомеа таҳвил медиҳад ва қатъан ояндаи беҳтаре дар интизори ин кӯдакон аст, чаро, ки бо рӯҳияи беҳтар парвариш меёбанд ва шахсияти солимтаре хоҳанд дошт. Дар идома одатҳои муносибро барои инки як модари шод бошед дар ихтиёратон қарор медиҳем.

Барои нигаҳдорӣ аз кӯдакатон аз дигарон кумак бигиред

Модарони шодоб наметарсанд аз хонавода ва дӯстон кумак бигиранд. Ва онҳо бо гуфтани калимаи “лутфан” аз онҳо дархост кунанд то кӯдакашонро барои муддати кӯтоҳе нигаҳ доранд то ба ҳамроҳи ҳамсарашон ба тафреҳ бираванд. Рафтан ба синамо барои дидани як филм барои се ё чаҳор соат замони зиёде нест, аммо метавонад шуморо барои як ҳафта энержӣ бахшад ва дар тӯли ҳафта модари шодобн бошед.

Пиёдаравии рӯзона ёдатон наравад

Шояд хонатон кӯчак бошад, шояд шароити зиндагиятон хуб нест ва наметавонед онтавр, ки дилатон мехоҳад аз зиндагӣ лаззат бубаред ва энержӣ касб кунед, аммо ёдатон наравад, ки шумо як манбаи энержӣ ба номи хуршед ва ҳавои тоза доред. Рафтан ба як порки кӯчак ва нишастан зери нури хуршед метавонад ҳолатонро хуб кунад. Агар ба порк меравед афроди шодобро шиносоӣ кунед ва бо онҳо ҳатто барои муддати кӯтоҳе ҳамсӯҳбат бшед, ин корҳо метавонад шуморо шодоб нигаҳ дорад.

 Бозиҳои саргармкунанда бо кӯдакон

Барои лаззат бурдан аз зиндагӣ ҳатман лозим нест миқдори зиёде пул ва замон ҳазина кунед то ба шумо хуш бигузарад, кофӣ аст, ки дар ҳафта ду рӯз мавқеи ғуруби офтоб канори кӯдактон бишинед ва бо ӯ қалъаи шенӣ дуруст кунед ва ё хокбозӣ кунед ва ё лоёбозӣ ва як боғча дуруст кунед.

 Читавр баъд аз бордорӣ ба ҳайкалу ҷисми қаблӣ бозгарде?

Аксари афрод дар даврони бордорӣ дучори изофаи вазн мешаванд ва баъд аз зоймон тамоюл доранд, ки он вазнро кам кунанд. Дар ин матлаб нукотеро барои кам кардани вазн баъд аз бордорӣ баён мекунем….

Бо гузашти замон хаҳои рӯи чеҳраи пайдо мешаванд. Беҳтар аст, ки ба андоза ва на беш аз ҳадд ба пӯст ва муйҳятон расидагӣ кунед, зебо бошед ва лабханд бизанед бо инкор илова бар инки бачаҳо ба доштани модари шод ва бонишот ифтихор мекунанд, ҳамсаратон ҳам дӯст дорад канори шумо боша ва аз нишоти шумо ва хонавода лаззат мебарад.

 Барномае барои хоби кофӣ дошта бошед 

Шояд камхобӣ дар солҳои ҷавонӣ як ҳусн ба назар биояд, аммо агар шодӣ ва нишоти шумо нисбат ба қабл камтар шуда ва танбал ҳастед, саъй кунед як раванди хос дошта бошед то таодули рӯҳӣ пайдо кунед ва кам-кам нишот ба зиндагиятон изофа бишавад. Масъалае, ки вуҷуд дорад ва бояд асл қарор бигирад шодобии хонавода аст.

Бо варзиш метавонед як модари шод ва пурэнержӣ бошед

Вақте модари шод ва пурэнержиро мебинед шояд ба зеҳнатон бирасад, ки ҳатман зиндагии хубе дорад ва ё агар мушкилот дорад таҳти дармони равонпизишке ва доруҳои нишотовар масраф мекунад, аммо хелеҳо интавр нестанд. Хеле аз модарон барои муқобила бо мушкилот, ниёзе ба дору надоранд ва аз варзиш, ки модари саломатӣ аст баҳра мебаранж. Шумо ҳам метавонед дар манзил ба ҳамроҳи кӯдакатон варзиш кунед ва илова бар ин саломатии нишотро ҳам ба кӯдакатон ҳадия бедиҳед.

 Бо ҳамсояҳо дӯст бошед ё як дӯсти самимӣ дошта бошед

Дӯстӣ ва муҳаббат кардан ба атрофиён боиси хуб шудани ҳоли шумо мешавад. Даъвати як ҳамсоя барои чой ва ширинӣ ба ханатон метавонад яке аз чизҳое бошад, ки ҳолатонро хуб мекунад ва ба шумо шодобӣ медиҳад. Маъмулан модарони бисёр шод як ҳамсӯҳбат ва дӯсти самимӣ доранд, ки гоҳе бо ӯ дарду дил кунанд ва ё дар буҳронҳои зиндагӣ ё шахсӣ ҳамроҳ ва кумакашон бошанд. Чашму ҳамчашмӣ мамнуъ

Модарони шод ҳеҷ вақт дар масоили моддӣ муқоиса ва рақобат немекунанд, на мошин, на хона, на бачаҳо ва ба ҳеҷ чизи ҷадид ва аҷиб ҳасодат намекунанд. Танҳо чизе, ки барои онҳо муҳим аст шодӣ ва самимият ва нишоти хонавода аст, ки беҳтарин сарват аст.

 Корҳои ғайримаъмул бикунед 

Модарони шод гоҳе барои худашон ҳадия ё гул мехаранд ва гоҳе ҳамсарашонро ба шом даъват мекунанд ва ё шароитро барои ғофилгир кардани ҳамсар фароҳам мекунанд то тафреҳи дунафарае дошта бошанд.

 Ин низ бигузарад

Барои шод будан доштани дили холӣ аз кина ва андӯҳ лозим аст. Барои оромиши худатон бояд бубахшед ва бадиҳоро фаромуш кунед. Гоҳе мушкилот ва сахтиҳо шуморо нороҳат мекунад, дар ин ҳангом ба чанд соли оянда замоне, ки ин мушкилот ба таври комил рафъ шуда, фикр кунед ва бо ин нигоҳ, ки ин масъала ҳам мегузарад, ба худатон дилдорӣ бедиҳед ва хубиҳои зиндагиро ба ёд биёваред.