Паҳн кардани фарш дар хона ва қонунҳои зебоии он
Фаршу қолинн, дар декоратсияи хона ҳарфи аввалро мезанад. Аммо интихоби фарши муносиб фақат мунҳасир ба рангу тарҳи он нест. Бояд бидонед фаршеро, ки мехарид куҷо ва чигуна паҳн кунед.
Интихоби маконе, ки мехоҳед фаршро паҳн кунед
Ҳар хонавода зотан ошиқи фарш аст ва ҳамеша дӯст дорад, ки беҳтарин ва зеботарин фаршҳоро дар манзили худ дошта бошад. Яке аз одатҳои бад, хариди фарш бидуни таваҷҷуҳ ба фазои хона аст. Агар шумо ҳам ҳангоми хариди фарш фазои манзилро нодида бигиред мумкин аст боис шавед, ки фарш натавонад дар манзили шумо зебоии худро ба намоиш бигузорад ва ҳамчунин ин кор боис мешавад, ки манзили шумо номуназам ба назар бирасад. Дар инки фарш ба манзили шумо зебоӣ мебахшад шакке нест аммо риоят накардани ин қонун метавонад зебоии фаршро аз байн бубард.
Яке аз қавонини истифода аз фарш ва қолин дар хона ин аст, ки ба қадре бузург бошад то зери пояҳои мебел, сандалӣ ё конопа қарор бигирад. Яъне инки мебелро рӯи фарш бигузорем. Аммо ин қонун ҳамеша ҳам ҷавоб намедиҳад ва бояд равишҳои мухталифро имтиҳон кард.
Пояҳои ҷилавӣ мебел рӯи фарш ва пояҳои ақаб рӯи замин бошад
Фарқе ҳам надорад, ки хона кӯчак ё бузург бошад ё фазое, ки барои нишастан ё пазироӣ доред чиқадар аст. Фақат бояд ба андозаи фарш диққат дошта бошед. Дар замони паҳн кардани фарш бояд диққат кунед, ки муносиб бо фазои шумо бошад то ин қонун дуруст аз кор дар биёяд ва гарна мебелҳо хеле бештар аз маъмули стандарт аз ҳам фосила мегиранд.
Пояҳои ҷилави мебел рӯи фарш ва пояҳои ақаб рӯи замин бошад
Фақат теъдоде аз пояҳо рӯи фарш бошад
Беҳтар аст қабл аз инки қонуни болоро дар хона риоят кунед сӯроғи ҳамин қонун биёед. Ин қонун ҳамеша ҷавобгӯ нест аммо бар ҳасаби мудели мебелҳо достон фарқ мекунад барои инки баъзе вақтҳо беҳтар аст ҳар чаҳор пояи сандалиҳо ва роҳатиҳо рӯи фарш бошад ва гоҳе фақат бояд пояҳои ҷилавии конопа рӯи фарш буда ва пояҳои ақаби он рӯи замин қарор бигирад.
Ин қонун бештар замоне ба кор меояд, ки мебелҳои шумо як даст нестанд ва як ё ду сандалӣ тарҳи мутафовит аз бақия доранд. Бо ин кор метавонед фазои утоқро ба дилхоҳи худатон бузург ва кӯчак кунед. Дар воқеъ ин қонун бештар дар хонаҳое ба кор меояд, ки фазои кофӣ барои ҳар тағйиреро доранд.
Беҳтар аст сандалӣ ё мебелҳоямонро дар атрофи фарши кӯчак бичинед
Фаршро тавре паҳн кунед, ки бо девор 45 с.н фосила дошта бошад
Ин қонун аз он даста аз қонунҳое аст, ки умуми мардум онро риоят мекунанд. Агар мехоҳед фарши бузургро дар манзили худ паҳн кунед, бояд онро тавре паҳн кунед, ки дар ҳамаи тарафҳо ҳадди ақал 45 с.м аз девор фосила дошта бошад; аммо агар хонаи шумо кӯчактар аз он аст, ки фарши бузургро дар он паҳн кунед, ин фосила ба 20 то 25 с.м мерасад ва шумо бояд ин фосиларо риоят кунед.
Ин қонунро дар фазоҳои кӯчак ҳам метавонед иҷро кунед ва фақат бояд 50 с.м ба мисли 20 с.м коҳиш диҳед. Иттифоқан ин тарҳ дар фазоҳои кӯчак бештар худнамоӣ мекунад.
Фаршро тавре паҳн кунед, ки бо девор фосила дошта бошад
Ҳамаи утоқро бо фарш пур накунед
Барои инки фазои модернтар ва шиктаре дар утоқ ё пазироӣ дошта бошед бояд байни девор ва фарш фосила бошад. Яъне фарш бояд ҳаддиақал чанд с.м кӯчактар аз андозаи утоқ бошад то каме аз замин ва кафи замин ҳам дида шавад.
Фарш бояд ҳадди ақал чанд с.м кӯчактар аз ҳақми кулли утоқ бошад
Кафпушҳоро фарш накунед
Кафпӯшҳои хона бо ҳар шакл ва тарҳе ва бо ҳар ҷинсе барои зеботар кардани фазои хонаи шумо ба кор рафтааст. Агар ин кафпӯшҳо дар утоқи бачаҳо бошад ё дар утоқи хоб фирқи надорад; ҳатман далеле барои ба кор бурдани онҳо будааст. Лузуме надорад ҳамаи фазои утоқҳоро ба баҳонаи сардии сангҳо бо фарш бипӯшонед.
Аз ин одати ғалат замоне модарҳоямон зиёд истифода мекарданд аммо шумо як тобушикан бошед; Албатта агар мехоҳед ба хонаатон намои модерн ва имрӯзӣ диҳед. Ҳоло агар қонуни панҷумро риоят намекунед ва коре ба адад ва рақамҳо надоред ҳадди ақал фақат фаршро чанд с.м кӯчактар аз ҳаҷми метрии утоқ дар назар бигиред то каме аз замин ва кафпӯш ҳам дида шавад.
Фарши зери тахти хоб 30 то 45 с.м бузургтар бошад
Барои инки тахт ва утоқи хоб бисёр зеботар ба назар бирсанд беҳтар аст фарше барои он интихоб кунед, ки аз атроф ҳудуд 30 то 45 с.м бузургтар аз андозаи тахт бошад. Албатта бо таваҷҷуҳ ба андозаи утоқ ва тахт метавонед ин андозаро бузургтар кунед. Аммо камтар аз ин андоза ба ҳеҷ ваҷҳ хуб нест, зеро боис мешавад то ҳамаи фарш ё қолин зери тахт биравад ва аслан дида нашавад.
Лозим нест, ки ҳатман аз як фарши бузург истифода кунед
Яке аз равишҳои суннатӣ ин аст, ки манзили худро бо фақат бо як фарши бузург фарш мекунанд ин равиш иштибоҳ нест аммо агар дӯст доред танаввӯъ ба харҷ бидиҳед метавонад ба ҷои баҳрагирӣ аз як фарши бузург, бо таркиб кардани фаршҳои кӯчак манзили худро зеботар кунед.
Ҳамаи ин қавонин ва усули декоратсия барои кумак ба зеботар шудани хонаҳои мо ба вуҷуд омадаанд. Пас агар чидамонеро дӯст доред, ки бо ин усул мувофиқ нест аммо ба назаратон зебо аст ва бо декоратсияи манзили шумо ҳамхонӣ дорад, ин усул ва қавонинро фаромӯш кунед ва чидамони маҳбуби худатонро истифода кунед.
Метавонед ин усул ва қавонинро фаромӯш кунед ва чидамони маҳбуби худатонро бичинед.