Афзоиши гардиш ва ҷараёни хун дар бадан бидуни дору

Ҷараёни муназзам ва солими қалб ва хун барои саломати куллии бадан бисёр муассир ҳастанд. Таносуби андом ва саломат чизе фаротар аз протеин ва оҳан аст ва бояд ба кулли бадан таваҷҷуҳ кунед. Дар ин қисмат роҳҳоеро барои беҳбуди ҷараёни хун ба шумо муаррифӣ хоҳем кард.

Равиши тағйири одатҳои сабки зиндагӣ

Бо тағйири сабки зиндагӣ метавонед саломатии қалб ва бадани худро тазмин кунед, ки дар ин бахш мо ба шумо равишҳои тағйири сабки зиндагиро шарҳ медиҳем:

1. Варзиш

Варзиши ҳавозӣ яке аз беҳтарин варзишҳо барои саломати қалб ва уруқ аст ва ҷараёни хунро мутаносиб нигаҳ медорад. Афрод барои доштани бадани солим бояд варзишҳои зиёде анҷом диҳанд, то зарабони қалб онҳо битавонад ба хубӣ амал карда ва ҷараёни хуни муносибе дошта бошад. Маъмулан варзиш боис мешавад, ки афрод баъд аз ҷарроҳӣ ба хубӣ бозёбӣ шаванд. Албатта дар натиҷа ҷараёни хуни онҳо дар бадан ва моҳичаҳо беҳбуд пайдо мекунад.

Варзишҳои ҳавозӣ шомили пиёдаравӣ ва ё ҳатто дучархасаворӣ, давидан ва шино мебошад.

2. Режими ғизоӣ

Доштани як режими ғизоии солим роҳи калидӣ барои саломати қалб ва ҷараёни хуни муносиб аст. Чизҳое зиёде вуҷуд дорад, ки дар як режими ғизоии солим бояд онҳоро риоят кунед:

 Аз масрафи чарбии зиёд худдорӣ кунед:

Чарбии зиёд, чарбиҳои ишбоъ ва чарбиҳои теранс метавонад омиле барои гирифтагии рагҳо бошад. Пас аз чарбиҳои ҳайвонӣ дурӣ кунед ва ҳамеша барчасби рӯи маводи фароваришударо мутолиа кунед. Тақрибан 30 дарсад калорияи режими ғизоӣ бояд аз чарбӣ бошад ва фақат 10 дарсади он бояд шомили чарбиҳои ишбоъ бошанд. Беҳтарин роҳ ин аст, ки ба таври комил аз чарбиҳои теранс дурӣ кунед, ки эсидҳои чарб омего се гузинаи муносибе ҳастанд ва ҷузви чарбиҳои солим маҳсуб мешаванд, мисли равғани моҳӣ ва оҷил.

 Аз масрафи намак зиёд худдорӣ кунед:

Судюм бахше аз намаки хӯрокӣ аст, ки ба бисёре аз ғизоҳои фароваришуда ва миёнваъдаҳо афзуда мешавад. Режими ғизоӣ бо судюми зиёд омиле барои фишори хуни боло аст.

 Рӯи масрафи фибр ба андозаи кофӣ тамаркуз кунед:

Фибр як карбуҳидроти гиёҳӣ аст, ки ҳеҷ калория надорад ва системи гуворишии мо наметавонад онро бишиканад. Манобеи режимии фибр шомили меваҳо, сабзиҷот ва ҳубубот мешаванд ва режимҳои ғизоӣ бо фибри боло коллесторолро беҳбуд мебахшад. Ин ғизоҳо чарбии кам ва судюми каме доранд.

3. Ҳидрота мондани бадан

Об дар бадан боиси беҳбуди ҷараёни хун мешавад. Замоне, ки бадан дучори камобӣ шавад, хун метавонад оксиженро ба андозаи кофӣ ба андомҳои бадан ва бофтҳо бирасонад ва дар натиҷа беҳтар аст ба андозаи кофӣ об бинӯшед ва аз масрафи нӯшиданҳои ширин худдорӣ кунед.

4. Вазни солим

Изофаи вазн омиле барои мушкилоти қалбӣ буда ва помпожи хуни баданро сахт мекунад. Афроде, ки дучори чоқӣ ва изофаи вазн ҳастанд, эҳтимоли бештаре барои ибтило ба мушкилоти қалбӣ доранд. Чарбии зиёди бадан ҳамчунин метавонад варзиш карданро сахт кунад ва мушкилоти қалбӣ ва уруқӣ эҷод кунад.

5. Боло рафтан аз пулаҳо

боло рафтан аз пулаҳо як варзиш олӣ аст, ки ба кашиш азулот кумак мекунад ва ин боис мешавад, ки соқ пой шумо вазъият беҳтари дошта бошад ва ҷараён хунро беҳтар ба болои бадан бирасонад.

6. Оромиш доштан

Яке аз осонтарин роҳҳо барои беҳбуди ҷараёни хун ҳамин равиш аст. Ба гунае бадани худро роҳат кунед, ки изтироб аз бадани шумо хориҷ шавад. Замоне, ки зеҳни ороме дошта бошед, рагҳо ва моҳичаҳо ҳам ором мешаванд ва дар натиҷа ҷараёни хун беҳбуд пайдо мекунад ва фишори хун ором шуда ва коҳиш меёбад. Замоне, ки изтироб саросари баданро гирифта, метавонед аз тамринҳои танаффус истифода кунед ва баъд аз 15 дақиқа ҳоли беҳтаре дошта бошед. Масалан метавонед як пиёдаравии ором дошта ва ё ба як мусиқии мулоим гӯш диҳед.

7. Нафаси амиқ

Фақат як нафаси амиқ бикашед. Нафаси амиқ бояд ба шакли кашидан як оҳ бошад. Бештари мо ором нафас мекашем, аммо нафаси амиқ оксижени зиёдеро ба бадан ворид мекунад ва дар натиҷа изтироб камтар эҳсос мешавад, бадан эҳсоси оромиш хоҳад дошт ва шаффофтар фикр мекунад. Фавоиди дигари нафаси амиқ, ин аст, ки зеҳнро равшан карда ва азулотро ором карда ва саломати зеҳнро эҷод мекунад.

8. Тарки сигор

Ҳамаи мо медонем, ки асароти сигор барои саломатии инсон бисёр мухарриб аст, аммо барои мо сахт аст, ки онро тарк кунем. Тарки сигор натанҳо рӯи саломати куля таъсиргузор аст, балки ҷараёни хунро низ беҳбуд мебахшад. Истифода аз некотин омиле барои мушкилоти гардиши хун, бемориҳои риявӣ, саратони рия ва ҳамчунин варами қузаки по аст, ки ҳамаи инҳо нишондиҳандаи ҷараёни хуни заиф дар бадан ҳастанд.

9. Масаж

Илтиҳоби моҳичаҳо омиле барои мушкилоти оксиженрасонӣ ба бадан аст ва дар натиҷа ҷараёни хуни афрод дучори мушкил мешавад. Масаждармонӣ ба беҳбуди азулот кумак мекунад, ҷараёни хунро беҳбуд мебахшад ва самҳои баданро низ дафъ хоҳад кард. Анҷоми масаждармонӣ ба андозаи як бор дар моҳ бисёр кумаккунанда хоҳад буд.