Browsing Category

Хонаводаи хушбахт

Ҳуқуқи зан ва мард аз дидгоҳи Ислом ва Ғарб

Азҷумла мавзӯоти мавриди баҳс дарбораи ҳуқуқи зан, муқойисаи байни мактаби Ислом бо дастовардҳои тамаддуни ғарб аст, имрӯз дар дунё дарбораи ҳуқуқи зан, мактаби дигаре ройиҷ нест ва навъан шарқиҳо ва ҳамаи дунё таҳти таъсири дастовардҳои…

Сифатҳои як зани хуб

Баёни кулли порсо будани зан ба унвони меъёре барои як зани хуб, инсонро дар таъини мисдоқҳои он дучори тардид мекунад бинобар ин милокҳоеро барои зани хуб баён мекунем. Мушаххастарин меъёри зани шоиста хуб шавҳардори аст. Дар ҳадисе аз…

Мушахасоти як ҳамсари хуб чист?

Барои издивоҷ бояд ба дунболи фардӣ бо хусусиёт ахлоқии хуб буд. Хусусиёти ахлоқӣ дар воқеъ нишон диҳандаи ниҳод, сиришт ва арзишҳои аст, ки ҳар фард бо онҳо зиндагӣ мекунад. Хусусиёти ахлоқии як нафар таъин кунандаи рафторе аст, ки бо…

Занон ва мардон: тафовутҳо, шабоҳатҳо

Равоншиносон дар мавриди бурузи тафовути зану мард, ду омилро яъне омили муҳит ва омили виросатро саҳим медонанд. Аммо ҷомеашиносон дар ин замина, бо равоншиносон ихтилофи назари зиёде доранд. Онҳо мӯътақиданд, ки тафовутҳои зану мард…

Муҳаббат ва афву гузашт дар миёни ҳамсарон

“Ва яке аз нишонаҳои Илоҳӣ инаст, ки аз нафсу ҷинси худатон ҳамсаронеро офарид то ин ки оромиш пайдо кунед бар он ва муҳаббату меҳрубониро дар байни шумо қарор дод, ҳамоно ин аз нишонаҳо ва оятҳое аст барои гурӯҳе, ки тафаккур мекунанд”.…

Муҳаббату меҳрварзӣ ба зану фарзандон

Паёмбари Худо (с) фармудаанд: “Ҳаргоҳ банда ба чеҳраи ҳамсараш ва ҳамсараш ба чеҳраи ӯ нигоҳ кунад, Худованд ба он ду бо нигоҳи меҳромез менигарад ва ҳаргоҳ дасти якдигарро бигиранд, гуноҳони он ду аз хилоли ангуштонашон фурӯ мерезад.” Аз…

Тавсеяҳое барои як зиндагии хушбахт

Хонавода, ниҳоди муқаддаст аст, ки ҳастаи аввалияи он аз пайванди издивоҷи зану мард, шакл мегирад. Ин ду мавҷуд ҳар кадом бо сиришт ва вижагиҳои мунҳасир ба фардашон, тарҳи нав дар меандозад то дар канори якдигар, роҳи ҳаёти хешро ба гунае…

Чи ҳадяе мардонро хушҳол мекунад?

Ҳамеша харидани ҳадя барои мардон мушкил будааст. Бо расидани муносибатҳои мухталиф бо худ мегӯем: “ Чӣ ҳадяе ба ӯ бидаҳем, то воқеан дӯст дошта бошад ва хушаш биёяд?” Агар шумо ҳамсаре доред, ки ҳар чизеро ки бихоҳад дорад, боз ҳам бояд…

Издивоҷи осон аз дидгоҳи Қӯрони карим

Қӯрони карим қонуни зиндагии инсон аст. Оятҳои он барои танзими барномаҳои зиндагии инсон омадааст ва то қиёмат посухгӯ мебошад аз ин рӯ барои мусалмонон лозим аст, ки зиндагии хӯдро бо ин оёти нӯронӣ мувофиқ кунанд, то ба саодати абадӣ…

Чанд роҳкор барои зиндагии хуб

Мавҷҳое, ки ба соҳил бархурд мекунанд, пас аз гузашти солҳо, ба оромӣ ва рафта рафта сахраҳои (сангҳои бузург) соҳилро фарсоиш медиҳанд ва дар ҷуғрофиёи минтақаҳои соҳили тағйироте нав ба вуҷуд меоваранд. Зиндагии муштарак низ ҳамонанди…