Ҳуқуқи хонавода

Паёмбари Акрам(с) мефармоянд: مَا مِن اِمرَاَةٍ تَمُدُّ یَدَیهَا تُریِدُ اَخذَ شُهرَةٍ مِن زَوجِها اَو شُقَّ ثَوبَهُ اِلاَّ سَمَّرَ اللهُ کَفَّیهَا بِمَسَامِیرٍ مِن نَارِ  “Ҳеҷ зане нест, ки дастҳояшро баланд кунад то мӯи шавҳарашро…

Ба номи Худованди бахшандаи меҳрубон. Аз Ҳусейн ибни Алӣ(а) ба Муҳаммади Ҳанафия ва касоне аз Бани Ҳошим, ки назди вай ҳастанд. Ҳар кас ба ман напайвандад, пирӯзиро дарк нахоҳад кард, вассалом

Ҳеҷ паёмбаре бидуни модар ба дунё наёмада аст. Паёмбари бидуни падар дорем, ки ҳазрати Исо (а) мебошанд вале паёмбаре, ки домани пурмеҳру муҳуббати модарро надида бошад, надорем. Паёмбаронамон дар домани модар, рушд ва тарбият шудаанд.…

Оини ҳамсардории ҳазрати Фотимаи Заҳро (саломуллоҳ алайҳо) Паёмбари Акрам(саллаллоҳу алайҳи ва олиҳ) фармуданд: дар Ислом биное, ки назди Худованд маҳбубтар аз издивоҷ бошад, ниҳода нашуда аст. Нигоҳи Паёмбари Акрам(салавотуллоҳ алайҳ) ва…

Дуруст аст, ки корҳои хонадорӣ бар уҳдаи занҳо аст, ва дар ин бора ҳарфе надоранд, лeкин бояд таваҷҷуҳ дошт, ки идораи як манзил кори осоне нест. Як бонуи хонадор агар чи шабона рӯз ҳам дар манзил кор кунад боз ҳам миқдоре аз корҳо ланг…

Дини мубини Ислом дар хусуси эҳтиром ба зан нисбати дигар адён дастуроти зиёде дорад. То паҳншавии ислом миёни аъроб таваллуди духтар мояи нангу бадномӣ буд. Бо зуҳури ислом ин одати бад аз миён бардошта шуд. Барои баланд бардоштани…

 Ошноӣ бо нуктаҳое, ки завҷҳои ҷавон дар бораи масоили молӣ бояд риоят кунанд. Тасмимгирии молӣ дар солҳои аввали издивоҷ нақши муҳимме дар роҳатии солҳои оянда дорад. Завҷҳои ҷавон ин фурсатро доранд бо тасмиме, ки дар мавриди масоили…

Насли беҳувият Имрӯз ончи дар аксари ҷаҳон ба хусус даркишварҳои ғарбӣ мушоҳида мешавад иборат аст: аз насли беҳувият, дармонда ва саргардон ва падару модарҳое, ки аз фарзандонашон солҳост бехабаранд, дар ҳоле ки дар як шаҳр зиндагӣ…

Ҳақиқати зиндагии башари муосир Инсон вақте аз дин ва Худо рӯй гардонд ва зиндагии худро бар асоси боварҳои бехудоӣ ва атеистӣ, ки барои зиндагии фардӣ ва иҷтимоӣ ҳеҷ нақше барои Худо қоил нест, танзим кунад, инсоният ва муҳаббатро дар…

Худованд аз мардум, умрон ва ободии заминро хоста, ки бе кор ва талош намешавад. Дар сарсари Қуръон бар амали солеҳ, ки дорои маънои бисёр густардае аст, такя шуда аст. Анбиёи илоҳӣ кишоварз, чупон, дузанда ва дуредгар будаанд. Кор дар…